> Teraz wiem że gdybym zaczął reanimować swoją Mamę do czasu przyjazdu
> pogotowia, mózg byłby
> sprawny.

Kto Ci to powiedzial? Nie mozesz sie winic za Jej smierc, to bez sensu.

> Ale nawet podczas rozmowy z kimś, mam tylko jedno w głowie, że mogłem Mamę
> uratować, że straciłem ją bezpowrotnie.

Nie patrz w przeszlosc. Spojrz do przodu - Mama dala Ci zycie nie po to,
zebys zagryzl sie wyrzutami sumienia po Jej smierci.

> Gdzie podział się jej usmiech?
> Gdzie podział się jej śmiech?
> Gdzie jest jej głos?
> Gdzie są te spojrzenia?

To wszystko jest w Tobie - dopoki zyjesz, Twoja Mama takze bedzie zyc.

> Czy ktoś mi to zwróci?

Moze jeszcze kiedys Ja spotkasz? Na to pytanie nikt nie umie odpowiedziec.

> Czy ktoś mi może pomóc?

Czas.

3maj sie.

JGrabowski