Ma Km wrote:

>>>Ja mowie od poczatku o cukrze w torebkach. Niedawno na stronie o
>>>wegetarianskim zywieniu dzieci przeczytalam, ze uzywanie bialego cukru
>>>jest rodzajem uzaleznienia, ktore ksztaltujemy od dziecinstwa, co
>>>potwierdza przyklad Twoich rodzicow.
>>
>>Jest to raczej przyzwyczajenie. Pociag do slodkiego smaku wystepuje nawet u
>>noworodkow, wiec ciezko uznac go za uzaleznienie.

I _ponoć_ jest to pozostałość z czasów, kiedy ludzkość biegała po
drzewach i krzyczała do siebie "Uchuuuu! Ułaaaaa!" Wtedy stopień
słodkości był miarą, czy owoc nadaje się już do spożycia. Słodkie =
dobre. Wiele małp żywiących się w mniejszym lub większym stopniu owocami
nadal małym kęsem testuje, czy owoce z tego drzewa można już jeść, czy
jeszcze czekać.

> Do slodkiego smaku - tak, ale nie do cukru bialego w torebkach. Cukier
> bialy "zeruje" wiec, dosc niecnie, na tym naszym pociagu. Dlatego
> wegatarianie tak bardzo cenia miod.

Miód, który jest po prostu produktem hydrolizacji sacharozy...
Amylazą... Może już czas odmitologizować miód jako źródło zdrowia,
szczęścia i pomyślności, a powiedzieć otwarcie, że składa się głównie z
cukrów i alergenów.


Pozdrawiam,
Karola