Robak napisał w wiadomości news:bn8fov$c3u$1@inews.gazeta.pl...

> Pamiętam, że w czasach szkolnych kiedy kształtowała się moja
> wrażliwość - najbardziej brakowało mi możliwości wglądu w prace
> wykonane przez innych uczniów. Jeśli ja na przykład dostałem
> czwórkę z jakiegoś wypracowania to "strasznie" byłem ciekawy
> jakie wypracowanie napisała "ktoś" kto dostał piątkę. Aby się
> tego dowiedzieć musiałem uciekać się do różnych sztuczek. ;)
> Wyraźnie drażniły mnie znaczne zaniżania ocen za błędy
> ortograficzne z przedmiotu na którym wymagane było myślenie
> a nie pamięć "jedynie słusznej" orografii czy gramatyki.
> W końcu ocena sprowadzała się do "widzimisię" pani nauczycielki
> oraz testu ze znajomości poprawnego zapisu polskich słów.
> Treść stawała się drugorzędnym epizodem.

No właśnie. Ciekawe to. :)
Czy zatem tym, co zabija lub nie da się rozwinąć owej niezbędnej dla
tworzenia wrażliwości, nie jest właśnie schematyzm wychowawczy?

Pamiętam z lat szczenięcych epizod, kiedy to pani od polskiego odczytała
całej klasie moje wypracowanie chwaląc je nad wyraz. Po oddaniu zaś prac,
cała blada i dumna, przeczytałam jej adnotację poczynioną czerwonym
flamastrem: "Treść wspaniała. Niestety za ortografię dwója". ;(
I to był nauczyciel, którego wspominam do dziś.

> Czym jest "sztuka tworzenia"?
> Jest ekspresją siebie na zewnątrz wraz z ostrością postrzegania
> własnych odczuć zmysłowych i intelektualnych -
> emocji i ugruntowanych przemyśleń. :-)

No żeś wymyślił.
A może spróbuj tak zwyczajnie, po ludzku, bez tych "habilitacji". ;)

Bacha.