>W dniu 2011-11-05 08:37, AW pisze:
>
>>>
>>> Problemem jest sama definicja słowa "BÓG", której de facto nie mamy. To
>>> co mamy, to odziedziczony z różnych kultur zbiór jakichś (mniej lub bardziej
>>> określonych) super-istot, które są przecież (zależnie od kultury z której
>>> pochodzą) od siebie różne, a które wrzucamy do tego samego worka z
>>> napisem
>>> "bogowie". Nie istnieje żadna koherentna definicja takiej klasy istot.
>>> Może najlepiej było by zatem, iść za przykładem Hindusów którzy o
>>> "ostatecznej rzeczywistości" mówią "Nie To, Nie Tamto", zamiast wikłać
>>> się w jakieś mętne domniemania na temat istnienia i natury "Boga".
>>
>> Wystarczy abyś uznał, że istnieje konieczny, najbardziej zasadniczy
>> fakt, stanowiący podwaliny wszelkich bytów - włącznie ze świadomością,
>> będącą twoim bytem bezpośrednim. Czy nazwiesz go Bogiem, czy inaczej
>> to już twoja sprawa. W każdym razie, TAM jest źródło wszystkiego.
>>
>> Skoro "ostateczna rzeczywistość" jest (z definicji) niepoznawalna,
>> wobec tego można na jej temat twierdzić wszystko - lub nic, jeśli
>> wolisz. Na tym właśnie polega wolność, która z niej wynika.
>
> Nie rozumiem, dlaczego niepoznawalność implikuje to, że możemy o tym
> czymś twierdzić wszystko. Twierdzić należy prawdę. Jeżeli zaś nie możemy
> nic powiedzieć o czymś, bo jest niepoznawalne, to powinniśmy:

> 1) albo milczeć,



Milczenie implikuje że wymiar nieznany jest niczym. Wymiar nieznany
jest zaś nieskończonym potencjałem, z którego nic nie można
wykluczyć. Nieskończoność nie jest zerem, więc twój nr 1 odpada.



> 2) albo formułować swoje zdanie tylko w formie hipotez i wnioskowań, ale
> nie twierdzeń, że coś jest takie bądź inne.



Nr 2 jest natomiast słuszny. Chodzi o to, że odnośnie tego co
niepoznawalne każda teza jest jednakowo słuszna i niesłuszna. Nie ma
tu żadnych obiektywnych przesłanek, wobec czego nie można twierdzić
niczego, jako ustalonych faktów.

Natomiast w sensie domniemań lub przypuszczeń, absolutnie wszystko
jest możliwe, choć niczego nie da się empirycznie potwierdzić.


Skoro brak obiektywnych kryteriów, masz wobec tego prawo stosować
własne, subiektywne kryteria, które będą równie dobre jak i
czyjekolwiek. W odniesieniu do tego wymiaru wszystkie nasze hipotezy
są równorzędne, tak jak każda liczba skończona jest jednakowa w
odniesieniu do nieskończoności.

W ten sposób powstaje też wolność. W ramach tego wymiaru nie musisz
już dostosowywać się do obiektywnych uzależnień, lecz możesz
realizować najśmielsze ideały. Wymiar nieznany może z równym
prawdopodobieństwem potwierdzić każdą tezę.




>> I choć wszelkie konkretne o niej tezy to nie wiedza lecz wiara, to
>> jednak jeśli uznasz ów najszerszy wymiar za swój wstępny punkt
>> odniesienia, wówczas staniesz się wolny i suwerenny.
>>
>> Moim skromnym zdaniem, taka jest właśnie geneza wszelkich religii -
>> zanim z czasem nie spróchnieją i nie zatracą esencjonalnych znaczeń na
>> rzecz form, kultów i dosłownych interpretacji symbolicznych ujęć.
>>
>> Rozumiejąc że niepoznawalność ostatecznego wymiaru jest uniwersalna i
>> wspólna dla wszystkich, będziesz odnosił się do rzeczywistości po
>> swojemu i nie będziesz podlegał już żadnym afiszującym się
>> autorytetom. Żadne naciski ani wypaczenia na skali lokalnej nie będą
>> już w stanie zniekształcić wrodzonego ci systemu wartości.
>>
>> Gdyby nie to że żyjesz w kokonie dominującej Cię cywilizacji,
>> prawdopodobnie sam byś do tego doszedł.
>>
>>
>> AW
>>
>> .


AW


.