Użytkownik "Icez" <i...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:afc1s0$mi7$1@news.tpi.pl...
> Pare dni temu, moj chlopak, otrzymawszy ode mnie kolejna serwetke do
> kolekcji stwierdzil, ze moglabym sprzedawac swoje "dziela". Pomyslalam, ze
> to zart, bo jakze mozna sprzedac cos, czemu sie poswieca dluuuuuugie
> godziny? (rozumiecie to, prawda?) Probowalam Mu to wytlumaczyc, ze tak nie
> mozna, ze to byloby bardzo nieprzyjemne dla mnie, ale zdaje sie uznal te
> moje tlumaczenia za nieuzasadniony kaprys :(( Ale nic to...jakos bym nad
> tymi Jego propozycjami przeszla do porzadku dziennego, gdyby dzisiaj moja
> Mama nie stwierdzila, ze pomysl sprzedazy jest swietny. No po prostu rece
> opadaja...jak wytlumaczyc osobom, ktore nic nie tworza (o ile mozna tak
> powiedziec), ze nie mozna sprzedawac, bo to bylby wrecz grzech? No
> powiedzcie same...tego nie zrozumie nikt, kto sam nie robotkuje :((
>
> Agnieszka

Hmmm... Jak by tu powiedziec... Co by nikogo nie urazic...
Moze tak: Moim najwiekszym dzielem jest obraz 98x87 cm, caly zakrzyzykowany,
nie byl bardzo trudny, bo to sa kolorowe kwadraty i prostokaty, wiec
latwizna. Ale wyszywalam go prawie rok. Drugi rok lezal sobie w pufie (jak
wiekszosc moich dzielek). Ale zanioslam go do oprawy i pewien pan, obecny
tam rowniez, zaproponowal mi, ze to ode mnie kupi. Zapytalam, ile mi
zaplaci, wymienil cene, moja reakcja - klasyczny opad szczeny :)! Zgodzilam
sie na pniu, umowilam sie z panem na drugi dzien (wcale nie wierzylam, ze
transakcja dojdzie do skutku), pan pojawil sie na umowionym miejscu z
umowiona suma. Ja nie zarabiam malo, no tak srednio, ale to byly prawie 3
moje pensje. Wierzcie mi, poczulam sie wtedy jak prawdziwy tworca. :)))
Obraz wyszylam dla siebie jeszcze raz, trwalo to jakos krocej i wyszedl
ladniejszy. :))) Od tego czasu cos czasem sprzedam, choc rzadko. I nie mam
wyrzutow sumienia!
Prezentow daje mnostwo - wszystkie dzieci moich znajomych dostaly urodzinowe
obrazki (wysle schematy na serwer), moj facet juz nie bardzo ma gdzie
wieszac jachty i jachciki. I na zamowienie tez robie.
Dziewczyny! Jezeli cos umiemy dobrze, wkladamy do godziny pracy i wysilek,
nawet jezeli dla nas to czysta przyjemnosc, to jezeli nadaza sie okazja,
nalezy sie cenic. Moze ja jestem materialistka... Nie wiem, nie jestem w
stosunku do siebie obiektywna.
To tyle - rozpisalam sie strasznie, choc normalnie tego nie czynie.

Pozdrawiam cieplutko - Anka