"Nixe" <n...@f...peel> wrote in message news:dr5u9n$1f89$1@news.mm.pl...
>>> "JA chcę się zabawić, JA mam prawo, to MÓJ dom, jak chcę to MI
>>> wolno, a dziecko nie ma nic do gadania"
>
>> musze wiec zpaytac miranki czy tak wlasnie w ten sposob napisala.
>
> Przecież to jest cytat z jej wypowiedzi. Sama go podałaś :)

a jednak zrozumialam go tak jak miranka go chciala uzyc.
(juz przeczytalam jej odpowiedz na moje pytanie)
>
>>>> ale jesli juz tylko o tym chcesz mowic, to uwazam, iz zdanie
>>>> 5 latka jak najbardziej wezme pod uwage, bo dlaczego niby nie?
>
>>> A niby dlaczego tak?
>
>> bo zwyklam brac pod uwage opinie dziecka.
>
> I zawsze tak robisz? W każdej sytuacji?

raczej tak.
>
>> (a odpowiesz mi na pytanie, dlaczego nie?)
>
> Bo (w omawianym przypadku) nie uważam, by zdanie kilkulatka w kwestii
> "robić czy nie robić spotkanie z moimi znajomymi" mogło być w jakiś sposób
> znaczące dla mojej decyzji. To nie jest sprawa, która dotyczy bezpośrednio
> samego dziecka. Tak samo, jak nie pytałabym się dziecka, czy mogę zmienić
> pracę lub czy mogę iść do kina z koleżanką.

sprawa dotyczy jak najbardziej dziecka, bo wtedy ono ma siedziec samo
w pokoju. nie masz wtedy czasu na bycie z dzieckiem. dotyczy go jak
najbardziej.

>>> Co da Ci zdanie 5-latka w sytuacji, gdy po prostu chcesz się spotkać
>>> ze swoimi znajomymi i masz do tego pełne prawo? I w jakim przypadku
>>> będziesz to jego zdanie respektować i imprezy nie urządzisz?
>
>> to mi da, ze moze zorganizuje impreze inaczej, zeby i wilk byl syty i
>> owca cala (jesli juz koniecznie musze wypraszac dziecko z imprezy)
>
> I konsultowałaś się z kilkulatką w sprawie "czy i w jaki sposób
> zorganizować spotkanie z_Twoimi_znajomymi"? Jestem naprawdę pod wrażeniem.

nie konsultowalam, bo jak pisalam- dziecko bylo czescia imprez.
nie bylo takiej potrzeby. wyobrazam sobie jednak, ze kiedy by mi
zaczela plakac, ze nie chce znow siedziec sama w pokoju, a ja chcialabym
jednak jej sie pozbyc zapewne zalatwilabym babcie.(tak sobie gdybam)

>>> Ty nie czujesz wdzięczności do rodziców za to, że jesteś i za to kim
>>> jesteś teraz?
>
>> na szczescie nie uslyszalam od nich, ze skoro oni przeorganizowali
>> zycie bo ja sie pojawilam jestem im cos winna.
>
> Bo widocznie sama czułaś, że to, co od nich otrzymałaś, nie należało Ci
> się defaultowo i potrafiłaś okazać swoją wdzięczność. Są jednak ludzie,
> którzy uważają, że nie muszą liczyć się ze swoimi rodzicami, bo "się na
> świat nie pchali".

i dlatego wtedy rodzic ma uzyc artylerie " skoro ja Tobie, to ty mi tez"??

iwon(k)a