A szkoda, że, jak piszesz, nikt Cię nie zna. Człowieka z taką wrażliwością
warto znać. Mnie, niestety, nie było dane być przy śmierci moich Rodziców.
Bardzo mi ich brak, ale są cały czas w moich myślach. Okazaliście waszej
Mamie niespotykaną często dzisiaj empatię. Śmierć nie powinna być wielką
Samotnością umierającego, to o nim powinniśmy w tych najtrudniejszych dla
niego chwilach myśleć. Nie o sobie i swoim bólu. Bo my zostajemy, a On
odchodzi. Twoje dzieci z pewnością będą wiedziały, że bliscy powinni się
wspierać i trwać przy sobie, jeśli tylko to możliwe - do końca. A Wasz
szacunek dla Mamy wróci do Was w postaci podobnego szacunku dzieci do Was.
Dziękuję, że podzieliłeś się ze mną swoim doświadczeniem.
Pozdrawiam.
Bogna


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/