W dniu 2013-09-15 09:27, Chiron pisze:

> Tak się czyta emocjami. Ewo- przecież nie o to chodzi, że śmierdzi
> rodzina Napisałaś o obłaskawianiu tematu rodziny patchworkowej. Co to
> znaczy? Ano- rodzina rozbita tak naprawdę może być fajna. Nawet
> fajniejsza od zwykłej- bo można mieć kilka matek i kilku tatusiów, bo
> się fajnie nazywa (po to tę nazwę wymyslono, zeby obłaskawić).

> Kilka lat
> temu kupiłem narzutę patchworkową- i utyskiwałem na zachwaszczenie
> języka polskiego. Jak tak można mówić o rodzinie? Toż to język
> politycznej poprawności- nie zły, tylko dobry inaczej. Nie rodzina
> rozbita- tylko rodzina patchworkowa.

> Dobre jest złe a złe jest dobre. W
> tym kontekście napisałem, że gó...o pachnie. Chodzi o to, żeby dostrzec
> szkodliwość czegoś takiego. Skoro rodzina rozbita jest dobra, lepsza od
> zwykłej- to chyba jasne, jakie to ma wpływ destrukcyjny na społeczeństwo?

Kto i kiedy napisał, że rodzina rozbita jest fajniejsza i lepsza? Kto w
ogóle ma takie intencje? Przecież to, co nazwałam "obłaskawianiem", to
walka ze stereotypem i ostracyzmem. Najwyraźniej potrzebna. BTW Czy
zdajesz sobie sprawę, że ostracyzm rozwodników odbija się także na Bogu
ducha winnych dzieciach?
A może powinniśmy też tuszować takie sprawy jak morderstwo małej Madzi,
żeby przypadkiem nie robić złej opinii pełnej (nierozbitej, rodzonej)
rodzinie?

No i jeszcze uwaga natury _semantycznej_ - nazwa "rodzina patchworkowa"
_nie_jest_ odpowiednikiem rodziny _rozbitej_.
Nie ma za bardzo w języku polskim odpowiednika nazwy "rodzina
patchworkowa". Funkcjonuje wprawdzie pojęcie rodzina przyszywana, ale to
nie jest dokładnie to samo, co mieszkająca pod jednym dachem (jak to się
mówi - w jednym gospodarstwie rodzinnym) rodzina złożona np. z dzieci,
rodzonej matki i ojczyma (takiej konkretnie rodziny dotyczy problem w
"Smerfach"). A zjawisko istnieje - czy to Ci się podoba, czy nie - stąd
przyjmuje się u nas ten patchwork. Możesz wypromować inną nazwę.

Ewa