Dnia Thu, 28 Jul 2005 11:25:17 +0200, Sky <s...@o...pl> napisał:
Ciekawy artykuł.
Wynika z niego, że jeżeli człowiek posiada również mechanizm "zwierzęcy"
pamięci niedeklaratywnej to poprzez zastosowanie techniki uczenia prof.
Squire mógłby posiąść pewną wiedzę
którą uzyskałby poza świadomością. Oznacza to, że wiedzę, którą posiadł
w ten sposób nie będzie mógł użyć świadomie. Będzie wiedział w pewnych
określonych zewnętrznych
okolicznościach co ma zrobić albo jak się zachować czy jaką decyzję ma
podjąć ale nie będzie potrafił wytłumaczyć dlaczego taka jego reakcja jest
właściwa.
Hm, interesujące zastowania tej techniki mogą być dla wojska i w
szkoleniu żołnierzy :). Zabijanie zawsze porusza świadomość :)

Świadomość człowieka wg tego artykułu jest wynikiem nowej funkcji mózgu
( pamięć deklaratywna) i rozwoju tkanek mózgowych ( hipokamp i płaty
skroniowe). Jeżeli tak , to autor
sugeruje, że samoświadomość człowieka jest wynikiem zmian ewolucyjnych
(darwinowskich) mózgu . Z drugiej strony mówi , że zwierzęta (w tym
również małpy) są pozbawione pamięci
deklaratywnej ( a więc w rozumieniu autora samoświadomości). Jeżeli tę
nową funkcję mózgu i rozwój-specjalizację tkanek mózgowych pozwalających
uzyskać samoświadomość uzyskaliśmy ewolucyjnie, to powstanie
samoświadomości powinno być możliwe do prześledzenia w sposób ewolucyjny
a tymczasem wygląda ono na zmianę skokową (człowiek ma pamięć deklaratywną
a zwierzęta nie mają).
Samoświadomość nagle pojawiła się u człowieka czy można prześledzić jej
rozwój ?


> Akurat co? w temacie pojawi?o si? w prasie- mo?e to ci przybli?y temat:
> ---------------------
>
> "Zwierz?ce pozosta?o?ci w naszym mózgu"
>
> GW Piotr Kossobudzki 27-07-2005,
>
> Ten drugi jest pami?tk? po wcze?niejszych etapach ewolucji. Czy w razie
> awarii pierwszego systemu mo?na wesprzeae si? starym?
>
> Cz?owiek poznaje ?wiat w sposób ?wiadomy - zauwa?a nowe zjawiska,
> zastanawia
> si? nad nimi i wi??e je z tymi, które ju? ma w pami?ci. Co innego
> zwierz?ta - te powoli wyrabiaj? sobie umiej?tno?ci i nawyki, najcz??ciej
> bez
> udzia?u ?wiadomo?ci. Zazwyczaj odbywa si? to metod? prób i b??dów.
> Okazuje
> si? jednak, ?e ludzie z uszkodzeniami mózgu, u których nie dzia?a
> ?wiadome
> zapami?tywanie, nadal mog? nauczyae si? czego? nowego. Dzia?a wówczas
> w?a?nie
> ten prymitywny, "zwierz?cy" system uczenia si?. Dowiedli tego
> psychiatrzy i
> neurobiolodzy z University of California (USA), którzy og?osili wyniki
> swych
> bada? w dzisiejszym wydaniu tygodnika "Nature".
>
> Zwierz?ce nawyki
>
> Wytresowanie psa czy szczura wymaga cierpliwo?ci i wielu godzin ?mudnego
> powtarzania aewicze?. Tymczasem cz?owiek nawet z?o?one umiej?tno?ci
> nabywa w
> szybkim tempie. Pod jednym warunkiem: ?e w jego mózgu prawid?owo dzia?a
> ?rodkowa cz??ae p?atów skroniowych i hipokamp. To dzi?ki nim powstaje tzw.
> pami?ae deklaratywna, czyli pami?ae wydarze?, znaczenia s?ów, faktów i
> zasad.
> Wydaje si?, ?e z niektórymi zadaniami, które ludzie wykonuj? dzi?ki
> pami?ci
> deklaratywnej, zwierz?ta radz? sobie inaczej. Pomaga im w tym mechanizm,
> który prowadzi do powstawania nawyków. Badacze pracuj?cy pod kierunkiem
> prof. Larry'ego Squire'a byli ciekawi, na ile skutecznie ten system
> nie?wiadomej nauki dzia?a u cz?owieka. Czy oba mechanizmy uczenia si?
> dzia?aj? niezale?nie? Czy mo?e ten bardziej pierwotny podlega temu
> ?wiadomemu?
>
> Poszukuj?c odpowiedzi, ameryka?scy naukowcy zaj?li si? przypadkiem dwóch
> m??czyzn, którzy utracili pami?ae po wirusowej chorobie mózgu. Badanie
> rezonansem magnetycznym wykaza?o, ?e zniszczeniu uleg?y u nich znaczne
> obszary p?atów skroniowych. Wspomnienia obu pacjentów zatrzyma?y si? na
> okresie przed chorob?, a po jej przej?ciu nie potrafili ju? nic
> zapami?taae
> ani niczego si? nauczyae (?aden z badanych nie potrafi? np. narysowaae
> planu
> w?asnego mieszkania). Dla porównania w do?wiadczeniu uczestniczy?o tak?e
> czterech zdrowych ochotników.
>
> Karta mówi: "To ja"
>
> Neurobiolodzy postawili przed badanymi proste zadanie: pokazywali im
> kolejno
> osiem par ró?ni?cych si? kart. W ka?dej parze jedna karta by?a poprawna
> (o
> czym informuje napis na odwrocie). W kolejnych powtórzeniach zadaniem
> uczestnika by?o wybranie jego zdaniem dobrej karty i sprawdzenie na
> odwrocie, czy tak jest w rzeczywisto?ci. Tak? seri? zagadek powtarzano
> pi?ae
> razy dziennie dwa razy w tygodniu. Zadanie okaza?o si? proste, ale tylko
> dla
> zdrowych m??czyzn. Po jednym-dwóch dniach wybierali w?a?ciwe karty,
> prawie
> si? nie myl?c. Tymczasem m??czy 1/4 ni cierpi?cy na zanik pami?ci wci??
> zgadywali losowo (skuteczno?ae trafie? jednego wynosi?a 45 proc., a
> drugiego
> 55 proc.). Nie przerwano jednak eksperymentu i trafno?ae wyborów zacz??a
> stopniowo rosn?ae. Wreszcie po 28 sesjach pierwszy z pacjentów doszed? do
> 85
> proc. skuteczno?ci poprawnych wyborów, a jego kolega po 36 dniach
> zgadywanek
> osi?gn?? powy?ej 90 proc.
>
> Co ciekawe, coraz lepszym osi?gom obu badanych towarzyszy? ca?kowity brak
> ?wiadomo?ci, w jakim do?wiadczeniu uczestnicz?. Pierwszy z panów
> regularnie
> mówi?, ?e za chwil? b?d? mu zadawane pytania i pokazywane obiekty, a on
> b?dzie musia? powiedzieae, do czego s?u??. Drugi z uczestników twierdzi?,
> ?e
> b?dzie ogl?da? fotografie i odpowiada? na pytania w rodzaju: "Czego tu
> brakuje?" albo: "Które do siebie pasuj??". Równie intryguj?ce by?y
> reakcje
> pacjentów na pytania, dlaczego wybrali okre?lon? kart?. Prowadz?cy
> s?yszeli
> wówczas: "Karta wyskoczy?a przede mn?", "Karta mówi: >To ja <", "To jest
> gdzie? w g?owie, a r?ka sama si? wyci?ga" albo: "Czuj?, ?e to ta karta".
>
> Sztywna pami?ae
>
> Badacze postanowili sprawdziae, czy uczestnicy do?wiadczenia potrafi?
> wykorzystaae zdobyt? wiedz? w innych okoliczno?ciach. Zorganizowali nowy
> test: po standardowej serii zgadywanek wy?o?yli na stó? wszystkie 16 kart
> znanych badanym z poprzednich sesji i prosili o rozdzielenie ich na dwie
> grupy: kart poprawnych i niew?a?ciwych. Zdrowi uczestnicy eksperymentu
> zrobili to bez problemu, ale chorzy pogubili si? ca?kowicie - ich
> skuteczno?ae spad?a do 50 proc., czyli znowu wybierali losowo. Jeden z
> nich
> widz?c 16 kart, za?amany szepn??: - Jejku, jak mam to spami?taae? A drugi
> próbowa? sprawdzaae, co jest na odwrocie. Zapytany, dlaczego to robi,
> powiedzia?: - To taki nawyk - sprawdziae, co jest pod spodem. Taka
> schematyczna, sztywna nauka jest typowa w?a?nie dla zwierz?t. Co wi?cej,
> pacjenci opanowali nowe zadanie mniej wi?cej po takiej samej liczbie
> prób,
> po jakiej zrobi?y to uczestnicz?ce w podobnych próbach ma?py. Oznacza?oby
> to, ?e starszy ewolucyjnie mechanizm zapami?tywania jest u Homo sapiens
> nadal aktywny. - To ?wiadczy, ?e systemy pami?ci deklaratywnej i
> niedeklaratywnej dzia?aj? u nas równolegle i niezale?nie od siebie -
> powiedzia? "Gazecie" prof. Larry Squire. - Ka?dy z nich ma swoj? w?asn?
> specyfik? i s?u?y innym celom - mówi? uczony.
>
> Konsekwencje wyników przedstawionych dzi? w "Nature" mog? byae niezwykle
> wa?ne dla rehabilitacji osób z trwale uszkodzonym systemem ?wiadomego
> uczenia si?. - Byae mo?e uda si? w pewnym stopniu wykorzystaae nasze
> odkrycie
> do szkolenia osób z uszkodzeniami mózgu i demencj? - powiedzia? prof.
> Squire. - Mo?na si? jednak spodziewaae, ?e przydatno?ae takiego treningu
> b?dzie ograniczona. Pacjenci nie b?d? przecie? ?wiadomi tego, ?e si?
> czego?
> nauczyli! Mimo to wyobra?am sobie, ?e mo?na by ich uczyae pewnych
> powtarzalnych, cz?sto stosowanych ci?gów zachowa? - np. s?u??cych
> orientacji
> w pomieszczeniach czy wokó? domu - podsumowa? z nadziej? prof. Squire.
>
> http://serwisy.gazeta.pl/nauka/1,34148,2842704.html
>
>



--
Używam M2 - innowacyjnego klienta poczty wbudowanego w Operę:
http://www.opera.com/