Użytkownik "Little Dorrit" <z...@c...pl> napisał w wiadomości
news:a9jir2$n3b$1@news.tpi.pl...

> Mam prawo powiedzieć swoje zdanie na każdy z tematów poruszany na grupie
> dyskusyjnej. Ale może Ty nawet tego nie wiesz? Za nikogo też decyzji nie
> podejmuję z wyjątkiem własnego 13-to letniego dziecka. >

Oczywiście. Nikt Ci nie broni wyrażać własnego zdania, bo każdy ma do niego
prawo.
Z jednym małym "ale"... czytając Twoje posty, czułem się jakby ktoś na mnie
leciał z siekierką krzycząć albo zrobisz tak jak ja, albo....

Idealizujesz w moim mniemaniu świat i rodziców, i nie dopuszczasz myśli, że
niektórzy rodzice naprawdę są przyczyną póżniejszych kłopotow w dorosłym,
realnym, nie idealnym życiu, i że czasem nie ma po prostu innej mozliwości
jak się "uwolnić" od nich - uwolnić, tzn wyfrunąć z domu, aczkolwiek nie
zrywać wszelkich więzi. Sam z rodzicami widuje sie rzadko - na święta nawet
nie byłem u nich... - nie będę sie tu rozpisywał o mojej sytuacji, ale
szanuje ich za to, że dali mi życie, chociasż mnie nie wychowali, ale wiem,
że zawsze, o każdej porze dnia i noc mogę do nich przyjść i pogadać jak z
najlepszymi przyjaciółmi pomimo tego, że przez ponad 23 lata w domu byłem
4... Masz swojego dziecko, które wychowujesz według swoich zasad, i nikomu
sie nie wolno tego wtrącać. nie podoba mi sie traktowanie dziecka jak swoją
własność - ma swoje prawa i obowiązki. Jeśli chce wyjechać, odejść, iść na
swoje, ma do tego prawo, a ja nie mogę mu powiedzieć nie jedz, tu jest twoje
miejsce. moge go tylko ewentualnie starać sie ustrzec przed tym co go czeka,
powiedizeć że sie o niego boję, ale nie mam prawa zatrzymywać go przy sobie
za wszelką cenę, igrająć z jego uczuciami, mówiąc tyle dla Cieebie
zrobilismy a teraz sobie jedziesz?? A młody człowiek wtedy stoi na bezdrożu
chciałby jechać, wyrwać sie np z miasta w którym go nic nie czeka miłego,
żadnych perspektyw dozycia, a z drugiej jest zbyt mocno związany
emocjonalnie by wyjechać...


--
Kangoo