> Czy to pytanie retoryczne czy czekasz na zachete by kontynuowac wątek?
> Ja poproszę o ciąg dalszy ;-))))
>
> pozdrawiam
> Basia

Heja!

Pewnie że czekam na zachęte, bowiem próżny jestem wielce i jakoś muszę
sprowokować zwrócenie uwagi na własną osobe.
Ale... wracając do tiramisu - zrobiłem je zgodnie z kanonicznym przepisem
[brrrrr... nie cierpię tego słowa, jak równeiż wszelkich kanonocznych przeisów
i dyskucji co to jest gulasz albo nie, albo prawdziwa pizza musi byc pieczona w
piecu opalanym drewnem z szamotowymi cegłami - ja po prostu lubię radosne
gotowanie, gdzie nie liczy się precyzja, a liczy sie smak, radość, zabawa,
uśmiech, improwizacja, łut szczęscia, niespodziewanka etc.... - uwielbiema
bywac zapraszany na imprezki, gdzie mam gotowac, a nie wiem co sie znjdzie w
lodówce - a kolację trzeba zrobić wykwintna w 20 minut]
czyli: ... tutaj następuje jedyny "prawidlowy" przepis na tiramisu....
Zrobiłem dwie identyczne [poza użytym serkiem] wersje: jedna z obrzydliwie
drogim marscapone - a 12 zł za 10 dag [uff, poszły dwa pudełka!!!], drugi zaś z
serkiem niesolonym, a bardzo tłustym [zdaje się Tosca].
Aha - kiedy deser siedział w lodówce, w zrobiłem smalec - był pyszny [bo już go
nie ma - jednej rzeczy w tej kuchni nie mogę opanowwać - znaczy się ile trzeba
zrobić jedzenia, żeby nie brakowało - jakoś zawsze jest trochę za mało, mimo
czsami na prawdę gargantuicznych ilosci przez mnie przygotowywanych...].
Smalec jedliśmy [było u mnie 4 gosci] jeszcze prawie wrzący - maczając w nim
chleb - prawie się poparzylismy...
Smalec był pyszny nawet bez ogórków...
Ale... wracając do tiramisu - konsumowały go 4 osoby, które deklrowały wielkie
uwilbienie do tego [moim zdaiem, zupełnie nie wiewdziec czemu] podobno jednego
z najlepszych deserów [ja tam osobiscie za tym nie przepadam - wolę zjeść
kawałek np. dobrego boczku z musztardą, czy tartę z cebulą...].
Dostały po 2 kawałki i.... do momentu kiedy, nie wiedzili, który kawałek jest
zrobiony z jakiego serka... nie potrafily okreslić tego. Po bardzo długim
smakowaniu, opinia była w zasadzie jedna: nie jest mozliwe rozróżnienie, który
jest który - kosnumenci doszli tylko do jednego wniosku - odrobinę się różnią -
ale na pytanie czym, trudno było uzyskac odpowiedz - padały nastapujące
odpowiedzi: ten jest bardziej wyrazisty, ten bardziej aksamitny, ten
delikatniejszy ale mniej wyrazzisty, ten zaś ... smaczniejszy i tak w kólko
Macieju.
Jak ich przycisnąłem, żeby sie zdecydowali, było 2 do 2 - znaczy sie 2 razy
mascarpone ostał uznany za Toscę i odwrotnie [mój głos sie nie liczył - ja w
tym czasie jadłem kanapke ze smalcem i musztardą - smalec zdążył się ustalić]

Aha - wszyscy deklarowali, iż jedli prawdziwe tiramisu w prawdziwej włoskiej
knajpie [nie ma znaczenia w jakiej - bo to smak każdego okresla czy mu smakuje,
czy nie, a nie jakaś "obiektywna" prawda, na ten tamt mogą być rózne zdania,
jednak po prostu tak jest i już].

To co? Podać przepis na smalec?

Pozdr,
Grzegorz Ostrowski: nie sztuka zrobic wykwintne danie za 200 zł, sztuka to jest
posiekać 20 kilogramów cebuli i się cały czas usmiechać! A potem jeszcze napić
sie łyski z dużej łyżki.
www.mniammniam.pl
ps. okropnie Cię Basiu lubie, poza tym słucham sobie aktualnie Wishbone Ash


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl