W dniu 2011-02-10 22:38, pochodnie -|.~ Nerona pisze:
> -`@'-
>
> Użytkownik "Piotrek Zawodny" <p...@o...pl> napisał
>
>>>>>> Zachwycający jest poprzez tę swoją ostateczność,
>>>>>
>>>>> Następne cecha...
>>>>> A co oznacza słowo "ostateczność" ?
>>>>
>>>> Że poza nim nie ma już nic.
>>>
>>> W jakim sensie "poza nim" ?
>>
>> Jest ostatnim bytem, dalej już nie ma niczego.
>
> Jak to dalej ?
> I jednak jest bytem różnym od absolutnej pstki,
> tak ?

A czym jest ta absolutna pustka?

Absolut neoplatończyków jest absolutem, czyli ostatecznym, do niczego
już nieredukowalnym bytem.



>
>
>
>>>>> A co Mojżesz takiego przekazał,
>>>>> co by świadczyło o dobroci Boga ?
>>>>
>>>>
>>>> Pan przechodzi przed Mojżeszem i mówi: "Jahwe, Jahwe (JHWH, JHWH), Bóg
>>>> miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność,
>>>> zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający
>>>> niegodziwość, niewierność, grzech, lecz nie pozostawiający go bez
>>>> ukarania, ale zsyłający kary za niegodziwość ojców na synów i wnuków
>>>> aż do trzeciego i czwartego pokolenia" (Wj 34, 5-7). Mojżesz wyznaje
>>>> wówczas, że Pan jest Bogiem, który przebacza.
>>>
>>> Hmm...
>>> A co to ma oznaczać ?
>>>
>>> Wj 7:2-4
>>> 2. Ty powiesz mu wszystko, co ci rozkażę,
>>> a Aaron, brat twój, będzie przemawiał do faraona,
>>> ażeby wypuścił Izraelitów ze swego kraju,
>>>
>>> 3. Ja zaś uczynię nieustępliwym serce faraona
>>> ====================================
>>> i pomnożę moje znaki i moje cuda w kraju egipskim.
>>> 4. Faraon nie usłucha was, toteż wyciągnę rękę moją nad Egiptem
>>> i wywiodę z Egiptu moje zastępy, mój lud,
>>> synów Izraela z pośrodka nich, wśród wielkich kar.
>>> (BT)
>>>
>>> ?
>>
>> Ale co masz konkretnie na myśli?
>
> Zwłąszcza to:
>>> 3. Ja zaś uczynię nieustępliwym serce faraona
>
> I tego następstwa...
> I czy to można nazwać dobrem...

Przejawia się tu moim zdaniem zmysł teologiczno-filozoficzny autorów tej
księgi (Ks. Wyjścia), którzy wszystko, cokolwiek się dzieje, przypisują
działaniu Boga. Dlatego jeśli faraon sprzeciwiał się, to autorzy księgi
dochodzą do wniosku, że stał za tym Bóg - to Bóg uczynił nieustępliwym
serce faraona. To jest taki pogląd, który wszystkie zdarzenia oddaje w
ręce Boga.

Ten pogląd trudno pogodzić z takim zwykłym antropomorficznym
wyobrażeniem dobrego Boga. Tu Bóg występuje raczej jako Opatrzność,
która za wszystkim stoi. Moim zdaniem można to tłumaczyć różnymi nurtami
w myśleniu o Bogu u starożytnych Izraelitów.



>>> juda.~
>