Użytkownik "Nela Mlynarska" :

>
> Ech Siwa, nie mów mi tego :( Ja się łudziłam, że z roku na rok będzie
> lepiej, bo samokontrola wyższa ... bo mądrzejsze ...
>

Nie łudź się. Ja mam gimnazjalistę i studenta.

Poza tym z różnych przyczyn i w różnych sytuacjach (kurs przewodnicki,
zajęcia na studiach zaocznych) mam na bieżąco kontakt z uczniami liceów i ze
studentami.
Nie wierzę aby ktokolwiek z nich jest "mądrzejszy", chociaż zdarzają się
jednostki pilne (zwłaszcza wśród dziewczyn) ale to raczej jednostki. I ci
pilni wcale nie są najlepsi.

W sumie całkowicie olałam prowadzenie zeszytów przez moich synów, bo szkoda
moich nerwów. Pisania wypracowań tez nie pilnuję. Wiem, że jak chcą to
potrafią napisać coś super, ale przeważnie im się nie chce. Pilnuję (lub
jeśli chodzi o Michała to pilnowałam , bo już ma to za sobą) tylko aby byli
dobrzy z tych przedmiotów co ich interesują (i startują w olimpiadach) a
resztę utrzymywali na jako-takim poziomie.
W sumie nie mam co narzekać, dzisiejszy system szkolny (testy, matura) jest
sprzyjający dla takich jak oni "leniwych bystrzaków", bo przy zdawaniu na
studia nie liczy się że Michał ledwo-ledwo zaliczył francuski aby być
dopuszczonym do matury, a liczą się wyniki matury i ewentualnie dodatkowych
egzaminów na wybrane wydziały.
Testy gimnazjalne (Maciek na razie próbne) obaj zaliczyli najlepiej w
szkole.

W każdym razie teraz Michał ma na bardzo trudnym wydziale ma średnią po
pierwszym semestrze 4,17 (miał z trzech egzaminów 3,5, 4 i 5) zapewne
dlatego, że wybrał sobie taki wydział i takie przedmioty jakie go
interesują.

Nie potrafię zupełnie tez zrozumieć że obaj "od zawsze" są bardzo dobrzy z
angielskiego, startowali w różnych konkursach, mieli zawsze 5 i 6 a z
francuskiego obaj są słabi. Michał ledwo-ledwo zaliczył przed maturą na 2,
Maciek obecnie ma 3 (chodzi do klasy z poszerzonym francuskim).
Czy te języki aż tak bardzo się różnią ?

Pozdrowienia.

Basia