Użytkownik "Księżniczka Telimena" :

> Trochę usprawiedliwienia: w wieku 13 lat przeprowadziliśmy się do innego
> miasta, na Śląsk. Ja jako "gorolica", miałam przerąbane i teraz sobie
myślę,
> że wszystko co się działo było po to, żeby się wkupić w środowisko, które
> było dla mnie największym zagrożeniem. Dlatego szczerze odradzam
> przeprowadzki w tym wieku i zmianę szkoły.

No dobrze ale teraz właśnie większość dzieci zmienia w tym wieku szkołę, bo
idą do gimnazjum.
I tam od nowa muszą sie "wkupić" w grupę, co powoduje eskalację popisywania
się jednych przed drugimi.

Rozmawiałam o ostatnich wydarzeniach z moimi synami. W każdej klasie od
zawsze była/jest "ofiara". Starszy syn uczestniczył w wiązaniu swojemu
koledze rękawów kurtki.
Sprawa na szczęście rozwiązała się dość szybko. Mama tego chłopaka
powiedziała to wszystkim na wywiadówce i rodzice zareagowali, ja z Michałem
po prostu porozmawiałam i dalszej eskalacji działań nie było.
Młodszy z kolei mi się przyznał ze w II kl (teraz jest w III) malował
"kotom" mazakiem słowa "kot" na czole.
Na szczęście było to tylko jednego dnia i na tym się skończyło (nawet o tym
nie wiedziałam, teraz się przyznał i powiedział, że to było bardzo głupie).
Ta tragedia, która zaistniała ma tylko jedną dobrą stronę. Dzieci atakowane
i osaczane odważają się o tym mówić.
Stąd nagły "wysyp" tego rodzaju przypadków.

Ja też nie jestem bez winy, bo w wieku lat 13 (7 klasa) wkładałam
nielubianej koleżance papiery do torby.
I wcale się tym nie chwalę - teraz jest mi wstyd.
Niemniej naszą klasę dotknęło (jako całość) na początku klasy 8 dość
traumatyczne przeżycie.
W 11 osób zgubiliśmy się na wycieczce w górach, po kilku godzinach znalazł
nasz GOPR, jedna koleżanka zgubiła się osobno i baliśmy się o jej życie
(swoją drogą indolencja nauczycieli, jak to teraz już jako przewodnik górski
widzę była wprost zastraszająca).
To wydarzenie bardzo mocno naszą klasę zintegrowało i wszystkie wcześniejsze
przepychanki całkowicie ustąpiły.

Pozdrowienia.

Basia