Użytkownik "Sandra" <d...@w...pl> napisał w wiadomości
news:afapes$qo8$1@absinth.dialog.net.pl...
> Natomiast sprawy wychowawcze w większości rodzin są załatwiane systemem
> poleceń, nakazów. zakazów , kar i nagród. Bo tak niby jest szybciej i
> łatwiej.
Innym problemem jest inny rodzaj nieprawidłowej
> miłości do dziecka reprezentują go rodzice,którzy wszystkie swoje uczucia
> przelewają na dziecko, przez co działają nadopiekuńczo, nadkontrolująco.
> Patrzą w dziecko jak w obrazek, wszystkie zachcianki spełniają, usuwają
> każdą przeszkodę. Na takie zachowania dziecko reaguje różnie, zależne to
> jest od stopnia nadopiekuńczości.,relacji z bliską rodziną, czy mają wpływ
> na różne reakcje dziecka predyspozycje psychiczne,temperament. Mogą gdy
> dorosną sie buntować przeciw nadmiernej opiece,kurateli. Więc zaczyna się
bunt a gdy to nie wystarczy
> robią nam na złość. Innym przykładem może być sytuacja gdy dzieci godzą
> sie z sytuacją wychowywania pod kloszem, miłością dla swego dobra, bo tak
> przecież twierdzimy robimy wszystko dla dobra naszych dzieci bo je bardzo
> kochamy a one są pod tym kloszem ze skrywaną złością a niekiedy
nienawiścią
> do nas.

> Miłość mądra do dziecka to partnerstwo.
-------------------------------------------
Tyle teorii.
A teraz z innego wątku, ale temat podobny:

> > Do dzieci mówiło się (mówi): "dzieci i ryby głosu nie mają",
> > "co wolno wojewodzie to nie tobie smrodzie".
>
> Czyż wtedy nie było mniej chamstwa?
> Obojętnie jak to nazwiesz wtedy czuły jakiś respekt,szacunek,miały jakieś
> wzroce a teraz? Gówniarz przychodzi do domu i naparza własną matkę w imie
> wolności słowa. Zabija własną babcie jak nie dostanie szmalu z jej
cienkiej
> renty.


Czy naprawdę te słowa pisała ta sama osoba? Czy dobrze widzę, że teoria nie
bardzo pokrywa się z praktyką?

Małgosia