stefan <s...@w...pl> wrote:
> Tak mi się nostalgiczno zrobiło, gdy Gospodyni zaczęła robić ciasto na
> chleb a mnie pozwoliła (tylko ze względu na długoletnią przyjaźń)
> wymieść żar z pieca.
> Chleb ze wsi był u mnie w domu raczej od święta albo kiedy Pani
> Mleczarka z Cholerzyna piekła to i nam połówkę przyniosła.
> Na co dzień to był zakopiański od Magiery albo łęczycki lub nałęczowski
> z piekarni PSS Społem.
> A co w nim było oprócz sznurówek i nici jutowych? (po latach
> dowiedziałem się, że nie chodziło o sznurowadła do butów ale o sznurek
> którym były wiązane worki z mąką. Nici wiadomo - czymś te worki były
> zszywane))
> Poszperałem i oto jest!
> Zarządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 11 maja 1959 r.
> w sprawie zużycia surowców (receptury) przy produkcji pieczywa
> piekarniczego.
> Kto był wtedy ministrem HW? Lesz? ale mniejsza o to
> ciągnijcie i napawajcie się :)
> http://www.monitorpolski.gov.pl/MP/1959/s/59/290/1
> pozdr
> Stefan
>

O dzięki Ci, dobry człowieku, za to przypomnienie smaków dzieciństwa!
Zwłaszcza przy "Chałach zdobnych" ślinka mi leci, kiedy czytam. Komuna
odejszła i zabrała ze sobą te receptury, chałki dobrej nie jadłam od
tamtych czasów. Dziś myślą, że jak zaplecione jakiekolwiek paskudztwo, to
można chałką nazwać...
Se poszukam o rogalach jeszcze... Chlip.

--
XL