Joanna Duszczyńska napisał(a):

>
> Użytkownik "krys" <k...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
> news:ejc09g$s2p$1@inews.gazeta.pl...
>> Ale wiesz, jak znasz wiekszość uczniów i ich rodziców, łatwiej
>> wyłapać , co jest zwyczajną patologią, co wypadkiem losowym a co
>> nieodpowiedzialnością.
>
> Chyba nie zrozumiałaś...
> Dawno dawno temu, w tej szkole w której ty się uczyłaś nauczyciele
> którzy Ciebie tak samo dobrze znali Ciebie jak Ci, co teraz uczą Twoje
> dzieci je znają.

Mnie znali równiez ci nauczyciele, z którymi nie miałam do czynienia. Bo
szkoła była jakies 3 razy mniejsza liczebnie, niż jest dziś.

> I owszem nie znają wszystkich dzieci w szkole, ale z tymi, które znają
> mogą mieć taki sam kontakt jak kiedyś, a może nawet lepszy. Jak ja
> chodziłam do szkoły dzieci w klasie było około 40 teraz robi się klasy
> najwyżej 30 osobowe.

No, ja miałam w klasie 18 kolegów i koleżanek.

> Podsumowując. Ta indywidualizacja kontaktów z uczniem zależy bardziej
> od liczebności klas niż ilości uczniów w całej szkole.

Mi bardziej chodzi o to, ze jeśli w szkole jest mniej uczniów,
nauczeyciele znają wszystkich - zatem - przeważnie wiedzą, co u kogo
sie dzieje, kto ma w głębokim poważaniu obowiązek szkolny, a komu noga
się powinęła/wydarzyło sie coś złego, etc. w pierwszym przypadku nie
widzę konieczności naprawiania świata przez nauczyciela innego, niż
postawienie rodziców ucznia do pionu, w drugim - warto się zastanowić,
jak pomóc dziecku.

Pozdrawiam
Justyna
GG 6756000