Użytkownik "Karolina Matuszewska" <g...@s...pl> napisał w
wiadomości
news:2DA8AA784D386E48A4090BA3B1647E10C02993@jplwant0
03.jasien.net...

> Zarabiam mniej, niż mój TŻ. Dużo mniej. Ale tyle samo pracuję -- rzadko
> jest to tylko osiem godzin dziennie. I co, mam stać zawsze na sztorc,
> pamiętając, że dopiero jak zacznę zarabiać więcej od niego, bądź tyle
> samo będę miała prawo do bycia zmęczoną?
>

No Twoja sytuacja jest czyli inna.

Żeby usystematyzować mój pogląd na sprawę i juz nie mielić bez potrzeby:

1. Oboje pracują (wiem, wiem zajmowanie sie domem to tez praca ale to na
razie pomijamy) - czas poświęcany pracy i dochody pomijamy (bądź
przyjmujemy, ze są porównywalne)

W tej sytuacji w pełni uzasadnione jest dzielenie sie pozostałymi
obowiązkami (tudzież gderanie jednej ze stron gdy druga sie od roboty
uchyla).


2. Jedno (nieważne które) pracuje, a drugie "siedzi" w domu (czyli jego
pracą jest zajmowanie się domem).

Jeżeli zajmowanie się domem nazywamy pracą (bo tak w istocie jest) to trzeba
sie z tej pracy wywiązywać, a nie czekać aż ktoś nam pomoże - taki układ.
Jak sie układ nie podoba to szuka sie pracy i wraca do zasad omówionych w
punkcie 1.

A odpoczynek... oczywiście, ze sie należy. Proszę mi nie wmawiać, że nie
można sobie zorganizować czasu na odpczynek w trakcie dnia (i że sie tak w
istocie nie dzieje).

W pracach domowych odpoczynek jest niejako wpisany w dzień, natomiast w
pracy jedzie sie na okrągło i w dodatku praca od 7-15 to juz rarytas.


Ja nie neguję faktu, że "misiaczek" ma prawo być zmęczony, potrzebuje sie
odprężyć i mieć czasem czas dla siebie. Jednak zabiera sie do sprawy od złej
strony i z góry (w widzeniu partnera) jest na słabej pozycji. Znajduje pracę
i wtedy siadamy do stołu i zaczynamy rozmowę o podziale obowiązków itp.



brow(J)arek