Użytkownik "Eva"

Jeszcze do tamtego postu. Też zacytuję ;)))

> A na titanicu tańczą nadal. Powodzenia:)

"Żyli w życiu,
Podszyci wielkim wiatrem.
Przesądni.
Od urodzenia w pożegnalnych ciałach.
Ale była w nich jakaś wilgotna nadzieja,
własną migotliwością sycący się płomyk.
Oni wiedzieli, co to takiego chwila,
och, bodaj jedna jakakolwiek
zanim -

[to Kasandra]:

Wyszło na moje.
Tylko, że z tego nie wynika nic.
A to tylko moja szatka ogniem osmolona.
A to są moje prorockie rupiecie.
A to jest moja wykrzywiona twarz.
Twarz, która nie wiedziała, że mogła być piękna."

W. Szymborska - MONOLOG DLA KASANDRY

Pozdrawiam :)

joa ciągle mająca tą wilgotną chociaż naiwną nadzieję