> Jeśli idę ulicą i krzyczy za mną nastolatek
> "kulas! kulas!" albo zatrzymuje mnie jakaś babcia "jaki pan biedny! taki
> młody i takie nieszczęście!" to ani mi nie jest przykro, ani mnie to nie
> boli - po prostu myślę sobie "Wy mali biedni ludzie, co wy możecie o mnie
> wiedzieć? Jak możecie mnie oceniać? Prawdopodobnie jestem bardziej
> szczęśliwym człowiekiem niż spora większość ludzi w tym kraju. Osiągnąłem
> tyle, ile większości się nawet nie śni. Myślicie, że kule to nieszczęście?
> Być żulem i spędzać życie pod budką z piwem - to dopiero jest nieszczęście."
> --
>   pozdrawiam
>   Marek Monikowski
>

widzisz...mowiac tak ("wy mali biedni ludzie"), postepujesz dokladnie tak samo
jak "oni"...

Pozdrawiam
L.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl