Robakks-intencjonalnosc swiadomosci,tzn.ze swiadomosc to bycie
swiadomym.Zeby jednak byc swiadomym,trzeba zawsze byc swiadomym
czegos.To oznacza,ze swiadomosc nigdy nie moze byc pusta,oddzielona od
przedmiotu.Prowadzi to wprost do Sartre'owskiej koncepcji czlowieka
gloszacej,ze czlowiek nie jest bytem w sobie,jak rzeczy,lecz bytem dla
siebie,ze jest swiadom samego siebie.Wiedzie to do koncepcji czlowieka
rozdzielonego na dwoje pustka.Z tej wlasnie przyczyny ksiazka Sartr'a
zatytulowana jest nicosc.Ta nicosc to cos w rodzaju wodospadu,Niagary
wytryskujacej zawsze z wnetrza na zewnatrz.Na przyklad jestem swiadom
tego obrazu,moja swiadomosc nie jest tylko we mnie,jest tez w
obrazie(przedmiocie swiadomosci).Swiadomosc jest,by tak rzec,poza
mna.Ewa jest jedynie fenomenem,przedmiotem mojej swiadomosci,ta
swiadomoscia ja stwarzam czyli traktuje jak przedmiot,bo nie wiem
naprawde jaka jest Ewa.Jednoczesnie nie moge dac jej wolnosci,gdyz w
jej oczach sam dla siebie stane sie przedmiotem,a nie moge byc
jednoczesnie przedmiotem i podmiotem dla siebie.Spojrzenie Ewy
odbierze mi wolnosc okresli mnie.