> > Cesarska Perła to herbata biała.
>
> Sprzedawali jako żółtą w dość dobrej herbaciarni... może ta sama nazwa.
> Nawet mnie sprostowali, jak myślałam, że to biała. Dziwne.


HERBATY ŻÓŁTE
Przygotowuje się je z najmłodszych pędów, głównie z pączków liści herbacianych,
dlatego też wszystkie gatunki żółtych herbat zalicza się wyłącznie do wysokich.
Pączki te poddaje się procesowi więdnięcia lub nawet całkowicie suszy się w
cieniu lub na słabym słońcu. Z tego powodu dzieli się je na „słoneczne”
i „cieniste”, nie dopuszczając przy tym do fermentacji, wykluczając ją
jako
samodzielny proces, który jednakże przebiega w czasie zwijania, gdy część
listków uległa utlenieniu. Dlatego też źdźbła gotowej żółtej herbaty mają
ciemny kolor o zielonkawym lub żółtawym odcieniu, szczególnie wyraźnym na
wewnętrznej części liścia, gdy jest on słabo zwinięty. Z tego też powodu,
kierując się wyglądem zewnętrznym, żółtą herbatę można niekiedy uznać za
zieloną wysokiej jakości. Żółte herbaty są produkowane wyłącznie jako
liściaste, o zwykłej (wzdłuż osi liścia) formie zwinięcia, przy czym stopień
zwinięcia jest dość słaby. Tak więc pod względem wyglądu zewnętrznego żółta
herbata nie wyróżnia się niczym szczególnym.
Za to pod względem zapachu i smaku zupełnie nie jest podobna do innego rodzaju
herbaty i tu już pomylić jej z zieloną, czerwoną, a tym bardziej czarna herbatą
po prostu nie ma możliwości.
Żółta herbata ma niezwykle przyjemny, można powiedzieć pieszczotliwy smak,
niezwykle miękki, o ledwo wyczuwalnej cierpkości i zadziwiająco subtelny,
najbardziej delikatny aromat. Pod względem miękkości, aksamitności,
delikatności i aromatyczności nie ma sobie równej. O ile herbaty czerwone mają
silny aromat, który wyraźnie pozostaje w pamięci, do tego stopnia, że można go
wspominać i jakby odczuwać również następnego dnia, to aromat herbat żółtych ma
inną właściwość – nieuchwytność.
Odczuwa się go i cieszy nim tylko podczas picia herbaty, jednak gdy przestaje
się pić, aromat ginie bez śladu, tak że trudno jest zrozumieć, czy odczuwało
się go w rzeczywistości, czy też się nam tylko przyśniło. Ten osobliwy smakowy
miraż jest jedną ze zdumiewających osobliwości żółtych herbat.
Drugą ważną cechą jest to, że żółte herbaty są bardzo mocne, mają
znaczny „ładunek podniecający”, chociaż to absolutnie nie odzwierciedla
się w
barwie naparu, ogólnie podobnego do słabo zabarwionego, żółtawobursztynowego
naparu zielonych herbat, mającego jedną zasadniczą, istotną różnicę. Podczas
gdy napar zielonej herbaty odbija się od ścianki porcelanowej filiżanki lub
spodka zielonkawą lub zielonożółtą barwą, to napar zielonej herbaty daje
odbicie bladoróżowe. Po tej właściwości łatwo jest odróżnić prawdziwą żółtą
herbatę.
Tekst pochodzi z książki W.W. Pochlebkina „Herbata. Rodzaje, właściwości,
wykorzystanie” WNT W-wa 1974
Sama kupuję i piję Cesarską Perłę i dotąd myślałam, że to herbata biała (tak
mnie poinformowano). Przytoczony tekst pozwala na naoczne sprawdzenie (i podaje
jak zauważyć ten różowy odcień) jaka to herbata. Cena CP może świadczyć o tym,
że to żółta.
Pozdrawiam - Gośka

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl