On May 17, 12:18 pm, "cbnet" <c...@n...pl> wrote:

> ... i bardzo dobrze, a przy okazji wyszło, że ktoś probował
> manipulować przy jego obrazie.

Tago się nia da uniknąć. Tak naprawde obraz jest taki,
jak go ktoś namaluje. Ja moge oceniac go jako wewnętrznie
niespójny, ty mozesz go tez oceniac jako wewnętrznie
niespójny, ale nasze poczucie niespójnosci wcale nie musi
miec podstaw do złej oceny _jej_ obrazu.
Bo również mój obraz i twój obraz Janka się nieco różnią.


> Jak oglądasz film o kimś, kto kocha lumpiarstwo, i jest
> na tyle zaradny, że w związku z tym potrafi zdobyć środki
> na życie jakie prowadzi,

To nie jest tak. Znów mam poczucie, ze nie znasz tematu
od środka, od strony własnych doświadczeń. Najwyraźniej
nie znasz albo nie umiesz dostrzec u siebie stanu niemocy
wynikającego z braku w umyśle związków z jakims
działaniem, tu. np. z zarobkowaniem. Po prostu czysty ugór.
Można dotkliwie odczuwać skutki biedy a jednak
nie umieć z niego wybrnąć, mimo niewątpliwych
możliwosci. Bo teoretycznie każdy jest w stanie
utrzymac się z pracy, tylko... trzeba cos ku temu
zrobić. I niektórzy, mimo biegłej znajomosci angielskiego
i mimo fachu pucybuta nie są w stanie nic z tym zrobić.
Bo to zrobienie nie polega na przerzucaniu ciężarów
ponad siły (co zrobiłaby nawet cherlawa blondynka)
tylko okreslonych działań poprzedzonych aktami woli
opartych na planie działania, który to plan musi się
najpierw w głowie wykluć. A żeby sie wykluł,
to musi pojawić sie inpiracja i trzeba potem tę
inspiracje w głowie utrzymać. Ba , nie tylko utrzymać!
Trzeba ją _rozwinąć_ w kolejnych aktach i wcielić.
A to jest po prostu rzecz statystycznie niebywała.

Sam powiedz, czy nie masz w swoim zyciu takich
mysli, ze gdybys zechciał to mógłbyś costamcośtam
i to by sprawiło, że miałbyś do końca swoich dni
z głowy jakiś ważny problem. Prawie każdy ma takie
poczucie, że gdyby chcial, to by był w stanie cos
ważnego dla siebie zrobić, i... nic z tym nie robi.

--