pogubiona w wysiłku wydalił(a) z siebie takie oto konkrety:

> zachowanie mojego męża coraz bardziej spycha mnie w własny, prywatny świat
> w którym on już nie ma udziału , jednocześnie uczucie osamotnienia jest tak
> silne że pojawia się tęsknota za związkiem z mężczyzną któremu była bym
> bliska, który cieszył by się z mojej obecności i któremu była bym potrzebna

To se kochanka znajdź (http://randki.o2.pl).

Takiego od czytania wierszy,
spijania nektaru Twych piersi.
Takiego od zlizywania Twych warg,
Siorb siorb, mlask, mlask! Argh!

Bardziej Ci już grupa nie pomoże :)

> na razie jestem w zawszeniu, wymyślam sobie coraz to więcej zajęć ale to
> i tak nie pomaga

Bo wszy nadmiar zajęć nie przepłasza :(

--
Moje potrzeby ironii spychają mnie we własne, mroczne getto
samotności, które jest cyklicznie nicowane niczym błyskawicami
przeznaczenia przez własne sumienie - moje lepsze ja, obce Wam..