"Marta Góra" <m...@m...pl> writes:

> Użytkownik "Basia Kulesz" <b...@i...pl> napisał w wiadomości
> news:bg151b$po4$1@nemesis.news.tpi.pl...
> >
>
> > Przy okazji, jaka może być przyczyna, że klon palmowy w ogóle nie
> > przyrasta? W zeszłym roku sadzony, lekki pócień, ziemia lekko
> > zakwaszona, objawów chorobowych brak.
>
> Się podłączę do pytania.
> U mnie tak jak u Basi - warunki podobne, tyle, że w zeszłym roku dopadły go
> przędzory. Tego lata ich tam nie ma, a klon powiększył się o jedną malutką
> gałązkę. A, ziemia tam jest non stop wilgotna.
> Mam 'Atropurpureum'.
> One tak mają czy u mnie coś nie tak?

Cwaniary... :-)

A skąd mnie to wiedzieć? Moje doświadczenia z A. palmatum są jak na
razie dwuletnie. I ja powiem tak: posadzony w ubiegłym roku jakoś
wiosną, przez ubiegły rok nie drgnął wcale. W tym roku ruszył wiosną z
kopyta, ale później zmarniał w ciągu dwóch dni -- to ten korek
torfowy, o którym pisałem wcześniej. Sadzone w tym roku, szczepione na
pniu (z wiadomego źródła) ruszyły dopiero przed trzema, czterema
tygodniami, teraz mają, różnie, ale mają jakieś przyrosty: od 5 do 15
cm ('Shishigashira', 'Garnet' i 'Red Pygmy'). Najładniej rósł
A. japonicum 'Aconitifolium' -- wiosną miał przysrosty po 15 cm, teraz
też mu się jakieś szykują. Nie tak dawno wyczytałem, że A. palmatum
mają tak dziwnie, że przyrastają dwa razy w ciągu sezonu: wiosną i
późnym latem. Inny (A. shirasawanum 'Aureum' z tego samego źródła) był
padł właśnie na dniach -- wegetował od wiosny marniejąc w
oczach. Inne, różne różniste, posadzone w tym roku nie wykazują chęci
do wzrostu, ale ja im daję czas na rozbudowanie korzenia i
przystosowanie się do warunków: inny A. shirasawanum 'Aureum' po
posadzeniu na polu zmienił barwę dość radykalnie, A. platanoides
'Palmatifidum' siedzi i czeka nie wiadomo na co, A. davidii takoż,
A. pseudoplatanus 'Brilantissimum' dostał od słońca...

Pozdrawiam,
Grzesiek
--
Swoje wzięcie dentystka w Aninie
Zawdzięczała nie nowokainie
Lecz poezji współczesnej -- pacjentom
Radząc: ,,Mózgiem wgryzaj się pan w ten tom,
A przez kontrast męka szczęki minie!''
(C) Stanisław Barańczak