Fri, 24 Sep 2004 15:09:48 +0200, Dunia <d...@n...o2.pl>
pisze:

>> A serio: Ok, ale nawet jeśli autorzy udawali, to temat jest chwytny
>> i ludzie go kupowali. Czyli jednak ich dotyczył, prawda?
>
>No coz, rozdrapywanie ran jest zawsze bardziej chwytliwe niz pragmatyzm.
>Nie mam pojecia, dlaczego.

Bo dostarcza emocji... Wiem,. banalne.

>> Z naciskiem na "odpuścić".
>
>Mysle, ze to byl po prostu Twoj odbior mojej wypowiedzi.

Tak jest. Ale czy naprawdę to nadinterpretacja? Spójrz:

Fri, 24 Sep 2004 11:02:12 +0200, Dunia <d...@n...o2.pl>
> pisze:
>
> >Naprawde - latwiej jest zmienic partnera, niz charakter tego
> >obecnego. Nie-wiem-ile kobiet sie na czyms takim przejechalo.

Nie miałem prawa do takiej interpretacji?


>> Dla dobra związku chyba tak. Nie podoba mi się to i to.
>> czy możęsz to zmienić.
>
>A jesli ktos odpowie: Nie, nie moge, a nawet nie chce, bo to jest moje
>"ja" i chce takim/taka pozostac.

To już skrajny egoizm. Co to ma wspólnego z miłością?

>Czasem tak. Mam pewne cechy charakteru, ktore w sobie cenie i lubie.

Czy są takie cechy, które w sobie cenisz i lubisz, ale jednocześnie
przeszkadzają partnerowi? Nie wierzę. Naprawdę.

>Zmiana ich bylaby do tego stopnia poswieceniem, ze chyba nie narodzil
>sie jeszcze mezczyzna, dla ktorego bym to zrobila :)

Chyba trzeba zrobić kolejne rozróżnienie. na "cechy" i "wady"
Partner nie ma prawa zmieniać "cech". Ma prawo zmieniać
"wady". I każdy ma obowiązek w sobie te "wady" zwalczać.

>Poza tym sadze, ze bylabym mniej wartosciowa i atrakcyjna osoba, gdybym
>dokonala pewnych modyfikacji.

W sensie "wad"?


pozdrawiam serdecznie
Andrzej Garapich

--
Kto w młodości był socjalistą
ten na starość będzie świnią