Osoba znana jako Miranka zapodała:


> jak rozmawiać z dzieckiem, żeby mu przekazać prostą prawdę, że jego tata
> nie jest chodzącym ideałem,a jednocześnie nie nastawić dziecka do ojca
> negatywnie. Nadal mi na to pytanie nie odpowiadasz, więc poddaję się -
> EOT. Anka

Ania, mi się wydaje, że najpierw powinnaś porozmawiać z tatą, żeby on
porozmawiał z synem. Niech złoży samokrytykę w stylu "ale jestem zmęczony,
zobacz, mogłem sobie spokojnie rozłożyć pracę na raty, zrobić to wszystko
spokojnie, ale ja tak nie potrafię, zostawiam wszystko na ostatnią chwilę,
potem się denerwuję, że nie zdążę, przez to gorzej pracuję, bo nie mogę się
skoncentrować, szef na mnie się wścieka, a rano nie mogę wstać z łóżka...
Mama to ma dobrze, potrafi sobie wszystko rozplanować, może pójdziemy do
niej po radę, może nauczy chociaż Ciebie, jak nie zarywać nocy?"
Też mam w domu bałaganiarza, i córkę wypisz - wymaluj kopia tatusia pod tym
względem;-). On się naprawdę stara dawać dobry przykład i czasem odkopuje
swój śmietnik, a ja zaczynam tolerować coraz większy bałagan...I mam
nadzieję, że Iza kiedyś zapała miłością do porządku znienacka, tak, jak ja
kiedyś dawno temu.
>
>
>

--
Pozdrawiam:
Justyna
"Lepiej grzeszyć, i potem żałować,
niż żałować, że się nie grzeszyło"