> Ja się śmiać nie będę ani Cię o głupotę posądzać , bo w tym akurat leży
> sedno sprawy......

I w dodatku rodza sie calkiem niebrzydkie dzieci... ;)))

A tak na serio to rzeczywiscie czesto chyba jednak to o czym napisal Hory
towarzyszy zjawiskom przemocy w rodzinnym stadle (ale nie odwrotnie).
Ciekawe ze na to wlasnie zwrocil uwage.

Ale napisalas rowniez m.in.:

> ... Do psychologa się nie idzie, bo po co, itd. a potem płacz
> i zgrzytanie zębów :).

OK, wiec jest inaczej: idzie sie do psychologa.
No i co dalej? Co psycholog ma (moze miec) konkretnego do 'zaoferowania'
w takiej sytuacji? Porade typu: niech pan/pani znika z zycia tamtego
czlowieka?

Czarek