Chiron pisze:

> Przecież Ci odpowiedziałem. Mogę tylko przekopiować z odpowiedzi
> wcześniejszej. Po co ją wycięłaś?

No tak, na moje pytanie "co z tymi dziećmi, których rodzice nie będą
wiedzieli?", odpowiedziałeś, że rodzic zawsze wie, co najlepsze dla jego
dziecka. I tak możemy się kręcić w kółko.

> Nie jest możliwe. Zapomnij. No, owszem- jak masz np zaświadczenie
> lekarskie. Jednak- i tak przychodzą nauczyciele i uczą tego, co w

Nie mówię o nauczaniu indywidualnym, tylko o kształceniu domowym przez
rodzica. Toczyła się tu kiedyś dyskusja na ten temat i wielka
orędowniczka domowej edukacji, XL, dowodziła, że jest ona możliwa i że
ona zastosuje ją w odniesieniu do swoich wnuków. Nie chce mi się teraz
szukać odpowiednich przepisów prawnych, bo mnie to osobiście nie
interesuje.

> Pokaż proszę, w którym miejscu to ja nazwałem dzieci bez wykształcenia
> debilami.

Proszę, np. tutaj:

>> Sytuacja, w której do przymusowej, państwowej szkoły wysyła się
wszystkich- uniemożliwia to nieraz (dosłownie!) naukę zdolniejszym- bo
są terroryzowani przez "bezmózgich debili".<<

> Skoro tak uważasz, to powiedz swojemu.

Powiem na pewno, kiedy uznam, że do tego dorośnie. Przypuszczalnie
zrobię to szybciej, niż dotrą do niej owi wolontariusze.

Wiesz, przypomniało mi się, że jako dziewczynka poprosiłam panią w
kiosku o chusteczkę zapachową. Ona na to, że nie ma. A ja upierałam się,
że widzę taką chusteczkę na wystawie. Były to prezerwatywy, które były
pakowane podobnie do tych chusteczek (nie wiem, czy ktoś pamięta jeszcze
takie chusteczki). Pani w kiosku zaczęła się głupio uśmiechać, a ja nie
wiedziałam, o co chodzi.
Jeśli mnie córka zapyta, co jest w tych pudełeczkach z gołymi paniami,
które widać w każdym sklepie, to jej po prostu odpowiem. Uważam, że
lepiej jest, kiedy dziecko zna realia.

> Tak. Czemu nie? Co lepsze

Ja jestem zwolenniczką prac dla dobra publicznego w takich sytuacjach.

Ewa