Uwaga, Off Topic.

> totalny BRAK ZAUFANIA.

Właśnie sobie to wyobraziłem - wielki migający napis na telewizorze i
ostry, belferski głos powtarzający to w kółko i w kółko i w kółko...
Potem następują sytuacje które do tego doprowadziły - nagrane na
kamerę, jak w czołówce "Cudownych Lat". A potem ja sam, w roli
własnego anioła stróża, mówię jakiś spoko tekst, taki który się
pamięta, taki który dociera do głębi serca, taki który pozwoli mi
zrozumieć, co jest nie tak.

I nagle obraz z gaśnie. Ale wizja pozostanie w mojej głowie. I teraz
będę już wiedział co robić, teraz już będzie dobrze.

Bo, tak naprawdę siebie można zmienić tylko pośrednio. Jeśli powiem
sobie tylko: "stary, totalny brak zaufania", to nic to nie zmieni.

Pozdrawiam
--
miau