Dnia Wed, 8 Oct 2008 19:55:14 +0200, bazyli4 napisał(a):

> Użytkownik "Ikselka" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
> news:u4kt2j486ksh.1lybgxj7o6buh$.dlg@40tude.net...
>
>
>> Zbyt dosłownie rozumiesz mój dowcip: świat to fraktal - więc jest w nim
>> powtarzalnośc zalezności/prawidłowości/budowy w każdym najmniejszym
>> fragmencie - tworzacym wieksze. dziala to w obie strony - mikro i makro. O
>> to tutaj chodzi, a nieo jakieś tam matrioszki.
>
> A skąd wiadomo, że świat to fraktal. Nawet w budownictwie zmniejszenie
> czegoś czy zwiększenie pociaga za sobą zmiany konstrukcyjne.

A weź sie uwolnij od ograniczeń masą i konstrukcją :-)
Uczepiłes się warunków technicznych jak rzep :-)


> Gdzie Ty tu
> masz jakiś fraktal?



Pierwszy fraktal, ktory mi się nasuwa na myśl: centryczna (oparta na
modeliu kuli) budowa wszechświata=materii: począwszy od nieskończoności,
której nie jesteśmy w stanie zbadac, idąc w coraz mniejsze układy -
galaktyki krązą wokół jąder galaktycznych, wewnątrz nich krąża planety w
układach centrycznych, w tym nasz układ heliocentryczny, wewnątrz niego
mamy planety z księżycami, a owe planety zbudowane są z atomów, które też
są ukladami centrycznymi, a poznaliśmy za mało jeszcze, aby twierdzić, ze
to nie postępuje w nieskończoność coraz mniejszych układów...

Inny fraktal: ewolucja jako sposób różnicowania się gatunków według modelu
rozgałęziającego się w nieskończoność.

Inny fraktal: budowa materii jako nieskończony w obie strony schemat - nie
ma największej cząstki Wszechswiata ani najmniejszej - ciagle odkrywamy
coraz większe i cotraz mniejsze co do masy i struktury, a wciąż ich
organizacja jest ta sama: w danej strukturze zawsze można wydzielić mnejsze
i tak bez końca, przecież atom kiedys też był niepodzielny i co? - mamy
dziś już cząstki mniejsze od atomu, ba -nawet od elektronu... I w drugą
stronę też idzie tak samo.

:-)

A tu parę linków, może kiedyś poczytasz:

http://autodafe.salon24.pl/26088,index.html
Fragment recenzji tej książki:
"Fraktalnej strukturze wszechświata poświęcona jest część czwarta książki i
dzięki niej, polski czytelnik, ma możliwość poznania bardzo aktualnej
wiedzy w tym zakresie, zdobytej przez światowe zespoły kosmologów nawet w
miesiącach przygotowywania tej książki(rok 2005)!

Jednak, treść tej części książki, nie jest odizolowana od pozostałych.
Uważna lektura części poprzedzających ją ,pozwala dostrzec narodziny modelu
fraktalnego już na pierwszych stronicach ,kiedy jest mowa o poglądach
presokratyków na budowę wszechświata.

Autorzy bowiem ,jednocześnie z prezentacją nowego spojrzenia na kosmiczny
ład przestrzeni i materii (fraktalny), piszą bardzo oryginalną historię
kosmologii. Materiał faktograficzny tej historii (odkrycia, odkrywcy) jest
przebogaty, wręcz sensacyjny ,ale według mnie, nie to stanowi o
oryginalności pracy, lecz dwie główne idee ,które go organizują i scalają,
czyniąc z niego bajeczną przygodę intelektualną, przeżywaną przez
czytelnika."

Do myślenia da Ci też może mnogość linków, pojawiających się na hasło
"fraktalna budowa Wszechświata" - tylko przebiegnij po tych linkach
wzrokiem, a zobaczysz, że to zupełnie wszystko na powaznie:
http://www.google.pl/search?hl=pl&q=fraktalna+wszech
%C5%9Bwiata&btnG=Szukaj+w+Google&lr=