Wystarczy wpisać w Google po polsku "sało", a po polsku drugi raz "sadło" -
dostanie się mnóstwo przepisów.

Ogólnie jest to tłuszcz wieprzowy posolony i dojrzewający jak sery twarde...

Po polsku robiło się tak: do pęcherza lub żołądka (maćka) świni
zaszywało się słoninę pokrojoną w kostkę, posoloną. Wieszało się to w
kuchni nad blachą - sadło dojrzewało. Po dojrzeniu nie zdejmowało się z
haka, lecz robiło się otwór w ściance u góry, przez który wyjmowało się
potrzebną ilość sadła do maszczenia potraw.
Jeżeli bijąc świnię zrobiono salcesony, to worek na sało szyto ze
słoniny ze skórą, reszta jak wyżej.
Sało nerkowe po wyjęciu za sztuki solono, zwijano, sznurowano i wieszano
dla dojrzenia. Możliwe wszelkie modyfikacje - paprykowanie, używanie ziół
przeróżnych według własnego pomysłu, smaku inwencji kulinarnej...