Marsel
> > niemniej optymizm jest sztuką... pozytywnego myślenia
>
> no dobrze, sklonic sie moge i tej mysli
> jest to sztuka w sensie technicznym.. po prostu czlowiek przezywajac
> to i owo zauwaza ze takie i owakie reakcje czy zachowania powoduja
> zlagodzenie a czasem przezwyciezenie trudnosci. to mozna trenowac
> skarbie ale chyba nie zawsze. I mam nadzieje ze nie jest to ostatnia
> postac O.

no ja też ;) ale generalnie myślę że ta "najczystsza" jego postać jest,
nieświadoma i niekontrolowana. to o czym Ty napisałeś to IMO..
"inteligencja" (w bardzo "niesłownikowym" świetle ;)

> ze sie posluze.. np. wypadek kom., stan krytyczny - trudno tu mowic o
> O., pacjenta czy bliskich.

i bardzo dobrze. kto powiedział że optymizm jest nieustanny i bezwarunkowy?

> Ale - w przypadku np lekarza z tego wypadku - on moze byc optymista.
> Raz - nie podchodzi do tego tak emocjonlanie, dwa - ma wieksza wiedze
> dot. techniki udzielenia pomocy a wiec moze ocenic szanse.
> Nie ma to nic wspolnego ani ze sztuka, treningiem mysli, ani z
> pozytywnym mysleniem. (Mam taka nadzieje) (koniec przykladu)

a IMO ma :) bo widzisz, ten lekarz-optymista... wcale nie musiał tak do tego
podejść, mógł sucho stwierdzić że "facet z tego wyjdzie", przecież co go to
obchodzi? a jednak... on się tym przejął, miał nadzieję (wiedział?) że go
uratują i to go _cieszyło_

> e, d.tam.. ze mam zrozumiec ze uwierze!? a juz zaczynalem wierzyc ze
> zrozumie... ;)

czy zrozumienie nie prowadzi do "uwierzenia" ? ;) /tak, zwyczajnie się teraz
bronię :] )

> no cos takiego!? przeciez to juz (i na razie) sa szczyty
> optymistyczne moje, prawie ze. no.

bosz.. to dobrze że jednak tylko "prawie" ;)

> Zdolnosc znoszenia stresu zwiazana jest z optymizmem.. to najbardziej
> pesymistyczna mysl z tej dzialki..

czy ja wiem czy taka pesymistyczna?
inna sprawa że "znoszenie stresu" jest przeważnie związana ze zwykłą
"znieczulicą"

no i! zapomniałam o najważniejszym! ale gafa ;)

optymizm do umiejętność cieszenia się małymi rzeczami :)

cieplutko
patrycja