Robakks wrote:
> "de Renal" <f...@g...com>
> news:f245ddd2-6e4f-47cb-8760-972ea62c56bf@l13g2000yq
b.googlegroups.com...
> > "Robakks" <R...@g...pl>
> > news:hfagv7$bh$1@inews.gazeta.pl...
> > Temat: Alefia urojeniowa [by�o: Moja misja]
>
> >> Szale�stwem i symptomem alefii urojeniowej jest orzekanie o
> >> rzekomej chorobie psychicznej Robakksa. Pacjent glob nie mo�e
> >> tego wiedzie� nie czytaj�c wypowiedzi.
> >> To typowy objaw alefii urojeniowej, czyli popadni�cia w paranoj�:
> >> orzekanie bez uzasadnienia prawdziwo�ci, a wi�c pieniactwo.
> >> �wiat globa to �wiat urojony, kt�ry stworzy� sam w sobie wierz�c
> >> w oszo�omskie teorie oderwane od rzeczywisto�ci, �e �wiat
> >> nie jest taki jaki jest, ale �wiat jest taki jaki cz�owiek sobie
> >> wyobrazi.
> >> Glob wierzy, �e istniej�ce w jego chorej wyobra�ni imaginacje
> >> - to jedyna i jedynie s�uszna rzeczywisto��.
> >>
> >> Je�li kogo� interesuje zdrowie psychiczne, oraz efekty fa�szywych
> >> idei kt�rymi indoktrynuje si� umys�y (pranie m�zg�w)
> >> - to zapraszam do dyskusji. Temat jest wa�ny z racji zasi�gu oddzia�ywa�
> >> i masowo�ci zjawiska popadania w urojenia.
> >> Edward Robak* z Nowej Huty
> >> ~>ďż˝<~ c:psf,psp | apm
> >> mi�o�nik m�dro�ci i nie tylko :)
>
>
> > - Show quoted text -
> > Robakks pisze niestety be�kot, ja nawet nie czytam jego post�w, zerkam
> > tylko �eby z�apa� co ten be�kot w swojej formie wyra�a. A wyra�a tak
> > skrajne oderwanie od rzeczywisto�ci, �e nie dziwi mnie, �e zachorowa�
> > psychicznie. Powa�ny teraz jestem.
> > Reply Reply to author
> >
> >
> > Ta moja wypowied� wygl�da�a w ca�o�ci tak, dlaczego czytam przez
> > form�, bo ciebie nie ma , por�bane, poszarpane my�li, skowyt my�li,
> > dzieje si� poza tob� i on pisze za ciebie, s�owa pisz� tob� i
> > przybieraj� takie arabeski, �e czasem ta�cz� walca, albo marsz
> > wojskowy lub karaoke, tak wi�c twoje nieszcz�cie dzieje si� poza tob�
> > i nawet ju� p�aka� nie mo�esz.
>
>
> :-)
> Ciesz� si� de Renal, �e odezwa�a� si� w tym w�tku - bo dajesz mi
> szans� bli�ej pozna�, a mo�e nawet polubi� osob� cierpi�c� na
> alefi� urojeniow�. Pami�tam, gdy kiedy� chwali�a� si�, �e by�a�
> badana psychiatrycznie w zwi�zku z jak�� spraw� s�dow� i bieg�y
> orzek� o Twojej poczytalno�ci - a to oznacza, �e rozumiesz niet�re
> zdania, kt�re piszesz i czytasz. Tego co ja pisz� do Ciebie nie czytasz
> ale mo�e przeczytaj cho� to jedno zdanie-pytanie, spr�buj je
> zrozumie� o co w nim chodzi i je�li nie masz blokady to odpowiedz. OK?
> pytanie:
> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
> Po czym rozr�niasz, �e jaki� tekst jest naukowy, a inny to be�kot?
> ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
> hďż˝? :-)
> Robakks
> *�"�'���`�.^:;~>�<��-.,��

Nadal ciebie nie czytam, bo ciebie nie ma , myśl wyraziła się z sama z
siebie i jest ciekawa, po czym ją odróżniam iż jest antyludzka i
wyssała Robakksa.
Przyjrzyjmy się ludziom przyszłości, ludziom naukowym i dzisiaj ich
nie brak, co raz gęściej się plenią. Jedno jest wstrętne w takim
naukowcu; jego uśmiechnięta bezsilność, pogodna bezradność. Podobny
jest rurze, która przepuszcza pokarm, ale go nie trawi; nigdy ta
wiedza jego nie staje się w nim osobista, jest od stóp do główy
narzędziem tylko, instrumentem= podobieństwo z Robakksem. Rozmawia z
takim profesorem, jak z rybą wyjętą z wody, każdy z nich umiera, gdy
go wydobyć z jego specjalności-- to jest zawstydzające, trzeba się
czerwienić. Skromni? Ja na ich miejscu także byłbym skromny, jakże nie
być, gdy nic z tego , co się osiąga, nie wchodzi w krew.? Przeklęte
ślepe kury, którym zdarza się ziarno. Ślepi murarze, od tysiącleci
kładący cegiełkę na cegiełce, ale nie wiedzą co budują. Są
pracownikami. Są współpracownikami. Jeśli jeden powiedział ''a'',
drugi mówi'' b'', a trzeci ''c'' i tak urabia się zdanie dominujące,
każdy jest funkcją każdego, każdy posługuje się każdym, wszyscy są
zawsze sługami-- wyssani przez wampira intelektu, zepchnięci w dół
przez szybującą w górze Myśl, co raz bardziej nieosiągalna.
Jeszcze za mojej młodości śmiano się z profesora, abstrakcyjnego
dziadka gubiącego kapelusz. Dziś już nikt się nie śmieje, zaczynamy
się kurczyć, kulić, robi się nam jakoś niewyraźnie, gdy widzimy, jak
dobrotliwe gremium specjalistów dobiera się nam do skóry-- przetwarza
nam geny-- włazi nam w sny-- przeinacza kosmos, zapuszcza igiełkę w
centra nerwowe, obmacauje te organy nasze wewnętrzne, poufne, które
nie powinny być dotykane. Ten rozpoczynający się bezwstyd, ta
nikczemna bezceremonialność, to świństwo poczynające dziać się z nami
jeszcze nas dostatecznie nie przeraża-- ale wkrótce poczniemy wyć, jak
ta przyjaciółka, dobrodziejka, Nauka, coraz bardziej rozpętana, staje
się bykiem biorącym nas na rogi, żywiołem bardziej nieobliczalnym od
wszystkich, z jakim dotąd mieliśmy do czynienia. Wzmagające się
światło , przeobrazi się w ciemność i znajdziemy się w nowej nocy ,
najgorszej.
Ostatnio wywalono faceta z pracy, bo starszej pani w hospicjum okazał
za dużo troski, a to koliduje z profesjonaliznem, powinien być chłodny
i zdystansowany, więc teraz postawcie się na miejscu starszej pani,
ona jest nie ważna, bo myśl naukowa walczy ze swoim najgorszym
wrogiem= człowiekiem.