Mam 27 lat. Zawsze uważałam (i nadal uważam) że jastem za gruba.
Wiem że to chore. Nigdy nie maiałam wielkiej nadwagi, ale kiedy w maju 2001
zobaczyłam na wadze 70 kg (mam 169 cm wzrostu) stwierdziłam, że najwyższa
pora to zmienić. I zmieniłam. W tej chwili ważę 54 kg (moje marzenie to
49-50).
Jak tego dokonałam? Wiem, że moja metoda - choć skuteczna - nie jest dobra i
i w jakimś stopniu odbiła sie na moim zdrowiu.
Po prostu bardzo ograniczyłam jedzenie.
Moje podstawowe "dania" to: duuuuużo surówek i owoców, ryż, razowy chleb i
jogurty 0%.
Efekty "na plus" - spadek wagi, ładniejsza skóra i przede wszystkim lepsze
samopoczucie (np kiedy w sklepie prosisz o ciuchy rozmiar 36)
Efekty "na minus" - w pierwszych tygodniach diety: ogólne osłabienie,
wieczna ochota na sen, dokuczajacy "głodowy" ból żołądka, wypadanie włosów

Zdaje sobie sprawę,że lepiej i zdrowiej byłoby jeś wszystko tylko mniej a
dużo ćwiczyć. Podobnie jak mój przedmówca spedzam w pracy przy komputerze
8-9 godzin w domu jeszcze z 4 i szczerze mówiąc ćwiczyć nie bardzo mi się
chce.
Trzebaby to robić systematycznie a ja taka (niestety) nie jestem.

Pozdrawiam wszystkich odchudzających się. Trzymajcie się! Na początku zawsze
jest ciężko

Monika