Dnia 16.10.2007, o godzinie 13.46.57, na pl.soc.dzieci.starsze, Qrczak
napisał(a):

>>> Teraz wybierają się do kina na Katyń.
>>
>> I powinni. Moja 14-letnia córka nie była wprawdzie w Auschwitz
>> (za deleko), ale była w bliższych Trójmiastu miejscach pamięci
>> narodowej, była też na "Katyniu" (zresztą z całym zastępem
>> harcerzy), a teraz czyta "Powstanie ´44" Davies'a. I bardzo
>> dobrze.
> Co innego znać historię, a co innego...

Nie. To nie co innego.

>> Kiedyż to uczyć dzieciaki patriotyzmu, jak nie w czasie gdy
>> już mają ukształtowany rozum, ale jeszcze nie mają zabitej
>> wrażliwości?
>
> ...uczyć patriotyzmu pokazując trupy.

Zdjęcia ludzi, którzy zginęli przez i za ojczyznę. Tych, którzy chcieli i
tych, którzy musieli. Przy tym jest sporo historii ludzi, którzy poświęcili
życie nie tyle dla ojczyzny, co dla współtowarzyszy niedoli. To są dobre
przykłady. Więc Qra, trupy to jedna z wielu cech patriotyzmu. Ci ludzie
zginęli za kraj. Wiem jak to dzisiaj brzmi... i jest mi z tego powodu
przykro.

> Zaiste bardzo wyrafinowana metoda

To historia jest. Nasza. A ta jest składnikiem tożsamości narodowej. A ten
składnik jest składnikiem patriotyzmu. Nie spłaszczajcie tego.

--
Pozdrawiam,
*Habeck*
/Każda rzecz ma dwie strony. Fanatycy widzą tylko jedną/
- Schutzbach