Użytkownik "Redart" <r...@o...pl> napisał w wiadomości
news:cmqdce$9d6$1@news.onet.pl...

> Ale taką mam hipotezę, że "arytmia Noinica" jest jego głównym
> sposobem przeżywania rzeczywistości. Poprzez "arytmię" wchodzi
> i utrzymuje relacje międzyludzkie.

Ponieważ cały czas o tym myśli, nie może "normalnie żyć".. i chyba ma już
tego dość?

>"Arytmia" daje mu poczucie
> wartości w życiu społecznym

Chyba raczej niedowartościowania - skoro napisał że chciałby żyć jak
wcześniej...
zresztą temat wątku mówi za siebie..
Poza tym gdyby dawało mu to poczucie wartości - po co miałby z tym walczyć?

>("jestem bardzo ostrożnym
> kierowcą, w ten sposób bardzo o innych dbam ").

A może "jestem bardzo ostrożnym kierowcą bo zdaje sobie sprawe z tego że coś
mi jest..."?
(do Saula : ... dlatego nie jestem nieobliczalny tylko świadomy :P)

> Coś tu też nie styka w relacjach z rodzicami. Możliwe, że
> to oni narzucili ten sposób zwracania na siebie uwagi.
> Przyjrzałbym sięmodelowi tzw. rodzica odtrącającego, który
> kontakt z dzieckiem układa na zasadzie "jesteś dla mnie ciężarem"
> a dziecko uczy się, że "bycie ciężarem" jest jedyną drogą na
> złapanie kontaktu, niestety chorego.

Kwestia rodziców nie została prawie wcale poruszona.
To że jego mama krzyczy - to jeszcze nic nie znaczy.
Zresztą najlepiej jakby noinic sie wypowiedział w tym temacie.

Moim zdaniem to co napisałeś to dorabianie jakiejś drugiej teorii. :)

Pozdrawiam
Vicky