W dniu 14.04.2016 o 17:46, LeoTar pisze:
[...]
> Jak już gdzieś napisałem zrezygnowałbym z dążenia do przeprowadzenia
> dezintegracji pozytywnej mojej żony gdybyśmy nie mieli dzieci. Wówczas
> istotnie zastanowiłbym się czy warto poświęcać mój czas. Jeżeli jednak w
> grę wchodzi życie emocjonalne dzieci, które współtworzyłem to uważam to
> za swój psi obowiązek zrobić wszystko co w mojej mocy aby je wyzwolić ze
> stanu bycia zombie. Bo w takim, niestety, stanie się teraz znajdują. Ich
> emocje są totalnie zablokowane i nie są w stanie wykrzesać z siebie
> czegoś takiego jak miłość, empatia, altruizm. Są nastawione wyłącznie do
> osiągania zaspokojenia materialnego w dowolny sposób. Efektem tego jest
> mój wnuczek, dziecko autystyczne z różnymi wadami rozwojowymi.
>
[...]
Po co Ci tak zależy na ,,walce" o emocjonalne wyzwolenie Twoich dzieci,
skoro w innych rodzinach nikogo to nie obchodzi, więcej, ich rodzice są
dumni z cynicznych, agresywnych następców. A może jesteś nieuleczalnym
zodiakalnym Lwem, chcącym zawsze pozostawać na świeczniku i błyszczeć?