Pani Ewa napisała:

>> I śmiech mnie ogarnia, gdy widzę smutasów, którzy przychodzą tu robić
>> swoją propagandę. Miast cieszyć się z okazji do kontaktu z osobami
>> (mniej lub bardziej) przyjaźnie nastawionymi. Biedacy nie wiedzą, że
>> są jak aktorzy marnego kabaretu grającego do pustej sali, a ci tam w
>> ostatnim rzędzie, to nie śmieja się z ich występu, tylko z nich samych.
>
> Zwłaszcza te odezwy do narodu, prawda?

Oraz odzywki do tych, co nie zasłużyli aby ich zaliczyć w poczet.

Jarek

--
Na nazwy i na znaki sram.
Nie fetysz granic mnie tu trzyma,
lecz miejsce i w tych miejscach przyjaźń.
I w Polsce z tym nie jestem sam.