Waldemar napisał(a):
> właśnie nie rozumiem skąd ten przesąd z parzeniem grzybów. Też nigdy nie
> parzę i smakują.

W dawnych książkach kulinarnych zalecano obgotowywać i wylewać wodę,
robiąc potrawy z rozmaitych dziwnych grzybów, które uchodziły wówczas za
gatunki jadalne, np. z krowiaka podwiniętego (olszówki), obecnie
uważanego za grzyb śmiertelnie trujący (muskaryna, betaina i inne),
podobne machinacje wyczyniano z mleczajem bielem, który w Rosji do tej
pory jest zbierany, po czym kilkakrotnie się go płucze i obgotowuje, by
stracił piekący smak, a następnie kisi lub soli.

Być może, że te obrzędy i ceremoniały związane z parzeniem to jakiś
rodzaj magicznej asekuracji przed ewentualnym zatruciem ;)
--
pa, BBjk