"Elle" w news:6Djpa.187095$UR.1816780@news.chello.at napisał(a):
>
> > Nie ma ludzi niezastapionych.
> Mogę się wtrącić ...? :-)

Of cours, naturlich, ja vol! ;-)

> utarło się takie powiedzonko, ale ja jakoś
> nie jestem do niego przekonana :-)

Nikt nie jest doskonaly ;-)

> MZ każdy człowiek jest niezastąpiony - choćby z
> racji swojej wyjątkowości i niepowtarzalności :-)

Tylko z racji swojej wyjatkowosci i niepowtarzalnosci, a i to przestajy
byc pewnym z powodu postepow w dziedzinie genetyki.

> Jesteś niezastąpiony - dlatego, że nikt nigdy nie
> będzie pisał tak jak Ty.

WOW - warto bylo na ten swiat przychodzic ;-) Mnie chodzi o cos innego -
autentyczne bycie niezastapionym. L'art pour l'art mnie nie interesuje,
a takim jest wlasnie niepowtarzalny uklad linii papilarnych.

> Tak sobie teraz pomyślałam - możliwe, że każdy
> Grupowicz ma kogoś takiego, lub wielu takich,
> których nie zapomni, mimo że od dawna ich tu nie ma :-)

Pamietam jak siostra zabrala mnie na basen gdy mialem jakies 5 (moze
mniej) lat. Gdy zbieralismy sie do domu i podnosilismy z ziemi koc, na
ktorym siedzielismy (to nie byl kryty basen) znalezlismy monete... 20
zloty to chyba bylo. Mniejsza z tym - chodzi o to, ze pamietam
zdarzenie, ktore jest w sumie bez znaczenia. No ale przyjmijmy, ze z
ludzmi jest lepiej - zapamietujemy kogos, komu wiele zawdzieczamy
(przykladowo wyjscie z dolka, ktory wydawal sie byc juz grobem). No i? A
gdyby tej osoby nie bylo? Pewnie pomoglby ktos inny, lub przeszlo samo.
A jesli nie i ten dolek faktycznie mialby* okazac sie grobem... jakie to
ma znaczenie kiedy sami rowniez tak malo znaczymy?
Na grupach takich jak psp chyba najlatwiej to zaobserwowac. Odpisac na
czyjs post, czy nie? Komus sie "pomoze", a za tydzien pojawi sie ktos z
tym samym problemem. Za jakis czas znowu ktos, i znowu... Wszystkim sie
nie pomoze. Trzeba wybierac... na jakiej podstawie. No i przeciez Ci
ludzie pojawiaja sie tutaj od samego poczatku. Grupa swietnie sobie
radzila nim sie na niej pojawilem. Bedzie sobie rowniez swietnie radzic
gdy mnie na niej nie bedzie. Nie ma wiec roznicy, czy jestem, czy tez
mnie nie ma. A skoro nie ma roznicy, to...
Byc moze to wiaze sie rowniez z kryzysem wiary (a co za tym idzie
swiadomoscia konca - nie tylko swego, ale ogolnie calej ludzkosci -
wszystko wiec sprowadza sie do przedluzenia agonii). Czlowiek wierzacy
nie ma raczej tego problemu. Wlasnie dlatego religia "powstala" - aby
uniknac podobnych dylematow. No ale to juz bylo, wiec nie bede sie
powtarzac.

> Ale nie jest powiedziane, że kiedyś, będąc znowu
> w tym samym miejscu, nie przywołasz w pamięci
> zapachu tych perfum, albo że czując ten zapach na
> kimś innym, nie przypomni Ci się ta kobieta :-)

A jak nie ta to inna. Jednak bez wzgledu na wszystko i tak ktoregos dnia
ta pamiec umrze wraz ze mna.



pozdrawiam
--
Greg
Serwis PSPHome - http://www.psphome.htc.net.pl
Z psychologia jedyne co mam wspolnego to to, ze jestem czlowiekiem.