"Elle" w news:5fSpa.220428$UR.2117645@news.chello.at napisał(a):
>
> > Tylko z racji swojej wyjatkowosci i
> > niepowtarzalnosci, a i to przestaje
> > byc pewnym z powodu postepow
> > w dziedzinie genetyki.
> Mówisz o klonowaniu? :-)

Umhy

> Jest tylko jedno ale: że to jacy jesteśmy jest
> wypadkową genów i wpływów środowiska,
> a zatem masz rację, ale nie do końca :-)

"Przastaje byc pewnym"... Geny identyczne - pozostaje wplyw srodowiska.
Masz gwarancje, ze komus nie przyjdzie do glowy stworzyc "ferme klonow"
hodowanych jako "czesci zamienne"? Srodowisko dla pewnych osobnikow
bedzie wiec identyczne. To jeszczenie oznacza, ze ludzie beda dokladnie
tacy sami, ale szanse znacznie wzrastaja, prawda?

> To jest dosyć ciekawe - dlaczego zapamiętujemy
> te a nie inne chwile z dzieciństwa,

A dlaczego mielibysmy zapamietac inne, a nie te? Cos zapamietac trzeba
bylo ;-) No i trzeba pamietac, ze pamietamy jeszcze wiele nie zdajac
sobie z tego sprawy - to moze wyplynac niespodziewanie np. za
kilkadziesiat lat dopiero.

> i to najczęściej wcale nie te, które były w
> jakiś sposób istotne.

Mnie bylo trudno znalezc te malo istotne. Moze dlatego, ze dosc latwo
przychodzi mi ocenic cos jako wazne dla mnie.

> Idąc tym tropem, można dojść do wniosku, że nic
> nie ma znaczenia i w sumie wszystko jedno co
> się z nami dzieje, kogo spotykamy i jak napotkani
> ludzie wpływają na nasze losy. A tak chyba nie jest

Nie jest? :-)

> Z tego co piszesz, wynika jakby, że nijak nie
> wpływają, ponieważ wszystkie drogi prowadzą
> do... grobu :-)

A znasz kogos kto w "grobie" nie skonczy? :-)

> Czyli jakby coś na kształt stwierdzenia, że to w jaki
> sposób przeżyjemy ofiarowany nam czas od
> narodzin do śmierci, jest bez znaczenia.

Pisalem Ci juz, ze bez znaczenia jest sam fakt istnienia. Rownie dobrze
moglo nas tu nie byc. No ale skoro juz sie tak zdarzylo (Robinson
Cruzoe, pamietasz?)... Jednak co znaczy ustawic sie tutaj jak najlepiej?
Czlowiek moze sobie wmowic, ze powinien postepowac _tak_ (a nie
inaczej), aby byc szczesliwym. Moze jednak byc rowniez szczesliwym wcale
_tak_ nie postepujac. Jakis czas temu byla mowa o stereotypach - mozna
tutaj do nich nawiazac. Istnieja stereotypy, ze czlowiek powinien
postepowac tak, a nie inaczej, aby to szczescie osiagnac. Nie zdaje
sobie jednak sprawy ze to tylko iluzja.

> Czyli znowu sprowadzamy ludzkie istnienie do
> l'art pour l'art :-)

"A czyż całe życie nie jest l'art pour l'art?" To Twoje slowa Elle. I
wlasnie o to chodzi, i to mnie boli.

> > Grupa swietnie sobie radzila nim sie na niej
> > pojawilem. Bedzie sobie rowniez swietnie
> > radzic gdy mnie na niej nie bedzie.
> Będzie sobie radzić... ale skąd taka pewność,
> że świetnie? :-)

A skad pewnosc, ze ze mna bedzie sobie radzic swietnie? No i jakie to ma
znaczenie jak sobie grupa radzi? Codziennie na swiecie miejsce maja
wielkie szczescia i wielkie tragedie. To jest fakt i nic tego nie
zmieni. My sami mamy moze wplyw, ze akurat _tego_ nieszczescia nie
bedzie, a pojawi sie _to_ szczescie (lub odwrotnie). Ale co za roznica
jesli globalnie i tak beda jakies szczescia i jakies tragedie wiec
bilans pozostanie bez zmian? To troche tak jakby obserwowac krople na
szybie i "maczajac w tym palce" nadawac im co jakis czas kierunek tak z
grubsza. Suma sumarum wszystkie jednak znajda sie na samym dole.
Czlowiek ma zas radoche, ze jakas tam kropelka, w jakims tam miejscu
poplynela po skosie w lewo, a nie w prawo. Ale jakie to ma znaczenie?

> A to, że np. gdyby Ciebie nie było, Tomek nie mógłby
> aż tak wyczerpująco porozmawiać o "Żonie dla
> Australijczyka",

I co by sie stalo? Ziemia przestalaby sie krecic? Nie - zycie toczyloby*
sie dalej.

> A to, że ręczę za to, że jest pewna grupa ludzi,
> której brakowałoby Twoich postów, też nie ma
> żadnego znaczenia?

A gdybym sie na grupie nigdy nie pojawil? Tym osobom brakowaloby postow
kogos innego - kogos kto zawitalby tutaj zamiast mnie. Jasne - jesli juz
decyduje sie pojawic w zyciu innych to jakas odpowiedzialnosc musze za
to wziasc (w koncu nie wszyscy musza do pewnych spraw podchodzic tak jak
ja). Chodzi jednak o to, ze ja wcale sie w ich zyciu pojawiac nie
musze - nie jestem niezbedny. Po prostu jestem, a ja nie chce tylko byc.

> > Nie ma wiec roznicy, czy jestem, czy tez
> > mnie nie ma.
> Gdyby każdy tak powiedział, grupa nie
> miałaby po co istnieć :-)

Gdyby... idzie o to, ze nie kazdy tak to widzi. Dlatego wlasnie nie ma
roznicy czy jestem ja :-)

> Greg, błaaaaaaagam, świadomość końca
> zostaw sobie na 80-te lata życia :-)

Takich spraw odkladac nie mozna. Nikt mi nie da gwarancji, ze ta noc nie
bedzie moja ostatnia. Moze nawet ta godzina... ta minuta...



pozdrawiam
--
Greg
Serwis PSPHome - http://www.psphome.htc.net.pl
Z psychologia jedyne co mam wspolnego to to, ze jestem czlowiekiem.


* Mam problem z pisaniem tych koncowek typu "bym". Moze ktos ma jakas
rade latwa do zapamietania? ;-)