eMMA; <1...@u...googlegroups.c
om> :

>
> Flyer napisał(a):
>
> > Problemem jest to, czy przyczyna przez nią zapodana, być może prawdziwa,
> > jest ta, dla której zerwała z Tobą.
>
> Jak dla mnie problemem jest jak się nie złościć...

;)) To jest prawdopodobnie problem "konstytucyjny" [dotyczący większości
sfer życia autora - złość nie bierze się znikąd, nie jest odosobniona
wyłącznie do jednego przypadku], więc temat - "jak się nie złościć", to
zadanie dla psychologa/psychiatry.

> Chodzi Ci o to,
> że dopiero po rozpoznaniu przyczyny złości można ją wyeliminować?

Sensownie i na dłuższy czas? Zaryzykuję - tak. Można się "na chwilę
uspokoić" lub znaleźć metodę "fizyczną" [np. liczenie, głodzenie,
ograniczenie snu, wychładzanie organizmu, zmęcznie fizyczne, skupienie
na jakiejś czynności - np. chodzeniu w szpilkach ;))] na
uspokojenie/odwrócenie uwagi/obniżenie zdolności emocjonalnych, ale to
metody, które po pewnym czasie obracają się przeciwko stosującemu.

Dodatkowo - powiedzmy, że w tej sytuacji przyczyną złości jest
ambiwalencja, likwidujesz ambiwalencję, likwidujesz problem autora.

> Ja znam przyczynę mojej złości (bardzo podobna do opisanej wyżej ;)
> ) a wcale nie zmienia to faktu, że się złoszczę i nie moge nad tym
> zapanować...
> Pisanie nie pomaga - tylko rozgrzebuje emocje :/

Pomaga, pod warunkiem, że idziesz w pisaniu "do przodu/na boki".

Zapytam z ciekawości - próbowałaś pisać, czy racjonalizujesz własny lęk
przed pisaniem/ujawnianiem emocji/znajowaniem odpowiedzi w ten sposób?
;)

> P.S. To mój pierwszy post - podejrzewam, że złamałam co najmniej
> połowę Netykiety :/ Poprawię się tylko wytknijcie mi błędy ;)

No nie wiem. Za dwa pifka przymknę oczy na oczywiste błędy, typu .... i
typu .... . O kardynalnych nie wspomnę, bo musiałbym sobie zażyczyć
zgrzewki pifka. :))

Flyer
--
gg: 9708346