wolim pisze:

>>> Fabryczny cukier puder bardzo często zawiera antyzbrylacze. Niestety,
>>> niektóre z nich są wyczuwalne w smaku.
>>
>> W którym konkretnie pudrze to wyczuwasz?
>
> Ja również uważam, że cukier puder jest mało smaczny. Zalatuje mi czymś.
> Nigdy nie wpadłem, że mogą to być jakieś antyzbrylacze, ale być może...

...ale być może jest to mąka ziemniaczana. Złowieszczą nazwę "antyzbrylacza"
nosi od niedawna, jednak już w prababcinych czasach stosowano ją w tej roli.

> W każdym razie, z rzadka zdarza mi się, że w kuchni zabraknie cukru.
> Wtedy herbatę słodzę takim w pudrze. Po pierwsze, herbata czymś
> zalatuje, po drugie, na powierzchni unosi się jakiś dziwny nalot.
> To znaczy, zdarzało mi się słodzić, bo po kilku razach, już tego
> cholerstwa w ogóle nie używam.

Faktycznie cholerstwo w herbacie się nie rozpuści, kisiel trzeba
chwilkę pogotować. Więc unosi się na powierzchni jako dziwny nalot.
Do zapobieżenia zbrylaniu się cukru pudru wystarczy niewielki dodatek,
małe kilka procent. Ale stosuje się dużo większe domieszki skrobii
zmniejszające zawartość cukru w cukrze. Większe nawet od piędziesięciu
procent. Weźmy choćby takie rachatłukum. Samo ono zrobine na bazie cukru
i skrobii ziemniaczanej, ale też obsypane taką mieszanką. W posypce
może być nawet sama mąka, innym razem lekko osłodzona -- bo chodzi
o efekt wizualny i "fizyczny", czyli niesklejanie się kawałków.
A nie smakowy -- bo deser i tak jest wystarczająco słodki.

Ta idea bywa rozszerzana na inne wyroby -- można przy posypywaniu
baby czy innego ciasta zmieszać cukier puder ze skrobią. Ona nie jest
trująca. Jedni zaraz krzykną, że oszustwo, inni powiedzą, że to nie
to samo, bo smak inny. Kolejni, że owszem, inny, ale lepszy, bo mniej
słodki. Ktoś doda, że przy okazji efekt dietetyczny osiągnięty, co
zaraz zostanie skontrowane przez tych, co uważają, że nie wolno tego
nazywać "babą z cukrem", tak jak kotleta sojowego nie wolno zwać
"kotletem" -- szukajcie sobie innych nazw. Więc nie oceniam, ja tylko
uprzejmie donoszę.

Nie wiem, czy rzeczywiście w tych cukrach jest akurat skrobia. To sobie
każdy może sprawdzić jodyną (kiedyś uczyli tego w szkole podstawowej,
czy jeszcze uczą, tego nie wiem). Przeciwzbrylająca jest również glukoza,
ją też chyba w tej roli używano. Ale droższa od ziemniaków, więc pewnie
mniej chętnie. W ogóle z tymi cukrami, to ciekawa sprawa. W czasach
kiedy ja chodziłem do szkoły podstawowej, powszechna była teoria, że
sacharoza jest dość paskudna, zdrowiej by było używać glukozy. Jeszcze
lepiej fruktozy, ale o nią nawet trudniej niż o glukozę, więc zostajemy
przy cukrze buraczanym. Dzisiaj jak komu co przemysłowo posłodzą mieszanką
glukozy z fruktozą, to płacz i zgrzytanie zębów, że chcą otruć człowieka.

Jarek

--
siekiera motyka
bimbru szklanka
w nocy nalot
w dzień łapanka