Użytkownik "Roman G." :

> A po laniu najlepsza jest szczera, przyjazna rozmowa. Jeśli lanie było
> zasłużone, dziecko najczęściej wie, za co dostało, jeśli nie wie do końca,
> można mu wytłumaczyć.

Ze swojej praktyki (niestety byłam bardzo buntowniczym dzieckiem i
dostawałam lanie) pamiętam że nigdy po laniu nie było "szczerej przyjaznej
rozmowy" a wręcz przeciwnie bunt z mojej strony bardzo narastał.
Do dziś pamiętam to jako koszmarne upokorzenie.
Właśnie przede wszystkim upokorzenie.
I to wcale nie było jakieś katowanie, moi rodzice byli normalnymi
kochającymi mnie rodzicami, ale po prostu też uważali to jako "normalny
środek wychowawczy".

Święta też nie jestem i zdarzało mi się przyłożyć każdemu z synów ręką lub
ścierką (bo ją akurat miałam w ręce), ale zawsze uważałam to i uważam za
swoją dużą porażkę.

Pozdrowienia.

Basia