W dniu Tue, 26 Jul 2005 21:46:06 +0200, osoba określana zwykle jako
Mermaind pozwoliła sobie popełnić co następuje:
>> Nie. Za parę minut dzieci o wszystkim zapomną (może poza samym faktem
>> wzburzenia) i to nic nie da.
>Nie mój synek. Z nim dopiero po ochłonięciu warto rozmawiać. I zapewniam -
>świetnie o wszystkim pamięta.

Zależy jeszcze co rozumiesz przez "ochłonięcie". Bo z jednej strony masz
rację - w stanie silnego wzburzenia na sensowną rozmowę nie ma co
liczyć, z drugiej - zostawienie rozmowy np. na wieczór, jeżeli coś się
stało rano, jest bez sensu.

>> >Moje dzieci zresztą często same wtedy przyznają mi rację i mówią,
>> >że właściwie sami nie wiedzą, dlaczego tak się zachowali.
>> Bo już zapomniały.
>Bo w stanie wzburzenia trudno jest rozsądnie myśleć. Wtedy wyłącza się
>logika, a najważniejsze stają się uczucia. Dorosłemu czasem trudno zapanować
>nad negatywnymi emocjami, a co dopiero dziecku. Ono się tego dopiero uczy.

I rozmowa pomaga te emocje nazwać, zrozumieć. A to pierwszy krok do
panowania nad nimi.

--
\.\.\.\.\.\.\.\.\.\.\.\.\.\ Next time increase \maxdeadcycles if you
.\....@e...eu.org.\.\. want me to be more patient!(TeX)
\.http://epsilon.eu.org/\.\
.\.\.\.\.\.\.\.\.\.\.\.\.\.