Marcin W wrote:

> Nawet braliśmy pod uwagę taki wariant, że ona podziękuje rodzicom za
> to mieszkanie i wynajmiemy sobie jakąś kawalerkę...ale wtedy byłaby
> walka na noże, a nie chciałbym, zeby jednak traciła kontak z
> rodzicami..bądź co bądź to jednak rodzice..
> Pozdrawiam Was serdecznie i mam nadzieję, że w Waszym przypadku nie
> będziecie mieli takich problemów.

Sytuacja jest paskudna. Przerabiałem to samo, skończyło się rozwodem. Moja
ex była bardzo silnie przywiązana do rodziców, nie miałem nic przeciwko
temu, ale potem zrobiła się z tego farsa. Kupili nam mieszkanie, praktycznie
je umeblowali. Nie można było przy nich powiedzieć, że np. zbieramy na nową
lodówkę, bo po powrocie z tygodnoiwej wycieczki zastaliśmy nową lodówkę.
Szlag mnie trafiał, ale próby ukrócenia tego kończyły się stwierdzeniami
typu "moi rodzice chcą dla nas dobrze, a ty tego nie doceniasz". Po pewnym
czasie zacząłem się czuć jak dodatek do tych wszystkich mebli. Wiele młodych
małżeństw nam zazdrościło, że mamy "tak dobrze" i "takich cudownych"
teściów, a ja zazdrościłem im, że mogą mieć wspólne plany, że mogą na coś
oszczędzać itp. Oczywiście teściowie w mniej lub bardziej zawoalowanej
formie dawali córce odczuć ile im zawdzięcza, co powodowało u niej wyrzuty
sumienia. Oczywiście był to dla niej wygodny układ, skoro go akceptowała.
Jeśli pozwolisz sobie teraz narzucić warunki, to będziesz dodatkiem do
rozmaitych przedmiotów. Nie wiem czy Twoi przyszli teściowie są "tradycyjni"
czy są hipokrytami. Moi kazali nam spać w osobnych pokojach - w nocy, pod
ich nosem przechodziliśmy do siebie, zaś rano bezczelnie wracałem do
drugiego pokoju. Oczywiście o wszystkim wiedzieli, ale trzeba było dbać o
pozory. Kiedy przyjeżdżałem w odwiedziny do ich córki byłem "kuzynem". Mnie
to wszystko raczej śmieszyło, ale ze względu na uczucia mojej ex nie
komentowałem tego głośno.

Twoja dziewczyna ma przed sobą trudniejszą sytuację niż Ty. Musi pokazać, że
już niedługo będzie przede wszystkim żoną, a dopiero potem córką. Że kocha
rodziców, co nie znaczy, że musi im na wszystko pozwalać. Oczywiście Wasz
przypadek nie musi się tak skończyć jak mój, ale dziś, z perspektywy czasu
dbałbym głównie o to, żeby zaznaczyć swoje terytorium. I miej w nosie czy
kupują Wam mieszkanie, czy helikopter - "Radosnego dawcę Bóg miłuje" mówi
Pismo Święte. Jeśli ktoś coś daje z dobrego serca, niech nie wypomina, jeśli
wypomina - nie ma powodu do wdzięczności. I jeszcze jedno: zadbaj żeby przed
ślubem przepisali mieszkanie na córkę, inaczej staniecie się ich
zakładnikami. Oczywiście pojawi się argument, że jesteś "łowcą posagów", ale
można go zbić ustanawiając intercyzę (rozdzielność majątkową), wówczas w
razie - tfu! tfu! - rozwodu, Ty nie masz prawa do tego mieszkania. Ja zawsze
chciałem być dobry, delikatny, wyważony i taktowny. Niestety są ludzie,
którzy uważają takie cechy za słabość.

Nie pozwól sobie zniszczyć życia. Gdybym miał swojego czasu pozwolenie na
broń i licencję na zabijanie, to moja ex byłaby nadal moją żoną. To nadal
jest dobra dziewczyna, tylko że nadal jedzie na "dotacjach" rodziców, oni
organizują jej czas wolny, w dodatku świetnie "odnaleźli się w roli
dziadków" - do tego stopnia, że musiałem kiedyś ex teścioewej powiedzieć:
"Być może trudno w to uwierzyć, ale ojciec, to jest jednak bliższy stopień
pokrewieństwa niż babcia..."

Nie daj się. Jeśli się kochacie, będziecie dla siebie wsparciem. A jeśli
rodzice naprawdę ją kochają, to "poluzują".

Tomasz

PS Zadzwońcie kiedyś do przyszłych teściów ze wspaniałą nowiną, że będą
mieli wnuka... ;-) Stawiam 100 do 1, że zaczną szybko "organizować" wesele,
żeby nie było skandalu, bo przecież ważne co ludzie powiedzą. Zawsze można
powiedzieć, że lekarz się pomylił, że jeszcze macie trochę czasu, a najpierw
chcecie sobie pomieszkać razem.

T.