Był 26 październik ( wtorek) gdy o godz. 11:55, w zeznaniu o ID
<news:cll726$89n$1@atlantis.news.tpi.pl>, złożonym na:
*pl.soc.uzaleznienia*, osobnik o pseudonimie *michał* zeznał(a) poddany(a)
wyjątkowo ciężkim torturom, połączonym z przypiekaniem żywym ogniem co
następuje :


> Rozwiązałem test i wyszło mi, że prawdopodobnie niedługo będę uzależniony.
> Ani się nie martwię wynikiem, ani też nie traktuję go niepoważnie.
> Zastanawia mnie jedynie, to że w takim razie większość ludzi, których znam
> miałaby podbny wynik. Mają oni rodziny, nie mają problemów w domu, w pracy.

Tak to już jest że w pewnym momencie zostają obok tylko tacy sami jak my.
To że zauważasz takie same objawy u osób z Twojego najbliższego otoczenia
to wcale nie znaczy że nie ma innych. Oni po prostu odsunęli się na bok.
Nie chcą po prostu mieć do czynienia z kimś takim jak Ty.

>
> Po prostu lubimy się spotykać i wypić, zabawić, jakieś dyskoteki (głównie
> weekendy, jak to młodzi ludzie).

Tak się zawsze zaczyna.

> Czy naprawdę jesteśmy tak bardzo zagrożeni, biorąc pod uwagę, że alkohol nie
> "przenosi się" do domów, ani jako czynnik tłumiący problemy, ani jako
> czynnik powodujące jakieś kłótnie itp.

Jeszcze nie spotkałem na swojej drodze człowieka który by powiedział "...
tak, piłem po to by się uzależnić od alkoholu; być alkoholikiem to fajna
sprawa...". Owszem są ludzie którzy powiedzą że być alkoholikiem to świetna
rzecz, bo widac więcej i czuć inaczej. Ale Oni już są nimi. A z tego nie ma
powrotu. Nie ma lekarstwa, to nie jest choroba pokroju wścieklizny na którą
wystarczy dwanaście zastrzyków w brzuch i mija. Każdy pije alkohol (na
początku) po to by się rozluźnić, mieć dobry humor, zabić nieśmiałość,
podnieść swoje poczucie wartości - wybierz sobie jedno z nich. Po jakimś
czasie nagle okazuje się że bez niego nie potrafi się już mieć dobrego
humoru, rozluźnić się, jest się straszliwie nieśmiałym, poczucie wartości
leży w gruzach. Wobec tego co było lekarstwem na zmianę tegoż? Najbliższa
"apteka" ze środkiem na to jest za rogiem, no to... A to już jest
uzależnienie. Nie życzę Ci by Cię to dosięgło, ani tym bardziej któremuś z
Twoich przyjaciół. Jeśli zrobiłeś test i wyszło Ci że jesteś zagrożony to
przydałoby się troszeczkę nad tym zastanowić. Może Oni tam na tej stronie
mają trochę racji? Ale nikt Ci nie każe w to wierzyć. Wszystko zależy od
Ciebie i Twojego postępowania. Chorobę mozna zatrzymać w każdym momencie.
Nie można tylko jej odwrócić.

P.S. Zastanawiam się ile masz lat i jak długo trwa Twoja przygoda z
alkoholem. (nie wymagam odpowiedzi na to pytanie)
--
..::WISKOLER::..

Nie wymagaj od żony logicznego myślenia,
skoro została Twoją żoną.