"Dirko" <j...@w...pl> wrote in message
news:mfu9jn$erq$1@news.vectranet.pl...
> Użytkownik "Pszemol" <P...@P...com> napisał w wiadomości
> news:mftun2$prc$1@dont-email.me...
>>
>> Też próbowałem takiego argumentu, ale ten młody człowiek odparł,
>> że uważa on że naprawdę oryginalnych dzieł nie ma - że wszystko
>> w praktyce jest odtwórcze: nawet autorzy oryginalnych książek/powieści
>> zwykle składają taką opowieść ze strzępek pochodzących z własnych
>> swoich życiowych obserwacji, życiowych przemyśleń...
>> No i nowe pomysły, według niego, umiejętność ich tworzenia, to też
>> zasługa ćwiczenia się w tworzeniu nowych pomysłów :-))
>
> Każdy może napisać, że psy biegały po lesie ale trzeba miec talent,
> żeby napisać:"Ogary poszły w las. Echo ich grania słabło coraz bardziej,
> aż wreszcie utonęło w milczeniu leśnym."

No ale można argumentować że ktoś się może nauczyć zastępowania
pospolitych/popularnych słów (psy) ich bardziej rzadkimi odpowiednikami
lub szczególnym rodzajem (ogary) - pamiętam z liceum, na lekcjach
j. polskiego, pani nas uczyła jak pisać pełnymi zdaniami, jak wyszukiwać
rzeczowniki i celowo, metodycznie dodawać do nich przymiotniki aby
zdania uzupełnić ładunkiem emocjonalnym - a więc można się tego
pisarczykowania nauczyć. Do dziś zdarza mi się wziąć do ręki jakiś
tekst i miejscami wyczuwam to licealne, naciągane uzupełnianie zdań
przymiotnikami jakby "na siłę", aby zadowoloć panią psorkę od polskiego.

Swoją drogą - wygooglałem ten cytat który podałeś - bo oczywiście ze szkoły
nie pamiętałem :-) ale mnie zaciekawiło gdzie to autor chadzał do lasu, że
słyszał tylko milczenie. Moje doświadczenie jest zgoła inne - lasy jakie ja
odwiedzam są wręcz pełne hałasu - ptaki, żaby, nawet szum liści..

"Ogary poszły w las. Echo ich grania słabło coraz bardziej, aż wreszcie
utonęło w milczeniu leśnym. Zdawało się chwilami, że nikły dwugłos jeszcze
brzmi w boru[...] (Stefan Żeromski - "Popioły")

Gdzie te milczące lasy Żeromski spotykał?