Pani Ewa napisała:

>> W latach dziewięćdziesiątych, gdy nie było jeszcze sieciówek,
>> kupowałem tuńczyka w małym okolicznym sklepie spożywczym.
>> W dużych kawałkach (tak z kilogram pewnie), prosto z lodówy.
>
> W Polsce? Już dawno nie spotkałam małego sklepiku rybnego ze świeżymi
> rybami. W latach dziewięćdziesiątym jeszcze się zdarzały, ale też rzadko
> i głównie ze świeżymi dorszami i śledziami. Wtedy o tuńczyku myślałam
> jako o rybie, która występuje tylko w postaci zapuszkowanej. ;) Obecnie
> jeden sklepik rybny na niedalekim ode mnie targowisku jest, ale ze
> świeżością świeżych ryb tam coraz gorzej.

Tak, w Polsce. Lata dziewięćdziesiąte to był okres radosnego testowania
nowej rzeczywistości. Czegoś wcześniej nie było, nie dało się, a teraz
już można -- więc trzeba spróbować. W sklepach pojawiało się wszystko,
co stęsknione oko handlowcy dostrzegło gdzieś w którymś nowym kanale
zaopatrzenia. Dopiero potem nastąpiła weryfikacja, zostało tylko to,
co "idzie". W tym samym sklepiku kupiłem też kiedyś minogi.

Już nie pamiętam dobrze, czy ten tuńczyk był całkiem świeży, czy tylko
mrożony -- w każdym razie była to surowa ryba. Bywał regularnie, dopiero
potem znikł. Nie kosztował majątku. Za to świeżą makrelę udało mi się
kupić tylko raz, całkiem niedawno. W Polsce to rybsko znane jest wyłącznie
w postaci wędzonej. A szkoda.

--
Jarek